توضیحات پروژه ( متن ترجمه شده از انگلیسی )

تئاتر، به‌عنوان یک هنر باستانی برای مشارکت مدنی، در دنیای مدرن به یک حرفه برای افراد فرهنگی و فرهیخته تبدیل شده است و اهمیت آن در زندگی روزمره کاهش یافته است. فضای تئاتر بیشتر به‌خاطر قدرت آن در تولیدات فرهنگی رسمی ارزشمند است تا به‌خاطر توانایی آن در جذب و سرگرم‌کردن و ایجاد ارتباطات آنی. تئاترهای اجرایی معاصر به‌طور فزاینده‌ای استاندارد شده‌اند: ترکیبی از دو سالن با اندازه‌های مختلف و یک فضای «بلک‌باکس» با اصول عملیاتی محافظه‌کارانه برای کارهای اصیل. آیا یک تئاتر عمومی هنوز می‌تواند فراگیر باشد و کلاسیک و تصادفی، نخبه‌گرایانه و عمومی، هنری و اجتماعی را در خود جای دهد—و به مکانی برای زندگی خلاقانه همه تبدیل شود؟

در شب‌بازار شیلین تایپه، که با فرهنگ خیابانی پرجنب‌وجوش خود شناخته می‌شود، مرکز هنرهای اجرایی تایپه به‌عنوان معماری‌ای در حالت تعلیق طراحی شده است: خاص اما انعطاف‌پذیر، بدون اختلال اما عمومی، نمادین بدون اینکه به‌عنوان نماد تصور شود. سه تئاتر که به یک مکعب مرکزی متصل شده‌اند، امکان ترکیب فضاهای اجرایی برای ایجاد امکانات جدید تئاتری را فراهم می‌کنند. این مکعب از سطح زمین بلند شده است تا یک حلقه عمومی (Public Loop) زندگی خیابانی تایپه را به داخل تئاتر گسترش دهد. امکانات و ارتباطات داخلی جدید تئاتر، روابط متفاوتی میان تولیدکنندگان، تماشاگران و عموم مردم ایجاد می‌کند و همچنین یک جرم بحرانی که به‌عنوان یک نماد تازه و هوشمند عمل می‌کند.

مکعب مرکزی، صحنه‌ها، پشت‌صحنه‌ها، فضاهای پشتیبانی سه تئاتر و فضاهای عمومی برای تماشاگران را در یک کل واحد و کارآمد تلفیق می‌کند. تئاترها می‌توانند برای سناریوها و کاربردهای غیرمنتظره اصلاح یا ادغام شوند. سالن نمایش گلوب با 800 صندلی، دارای یک پوسته داخلی و یک پوسته خارجی است که شبیه به یک سیاره است که به مکعب متصل شده است. تقاطع بین پوسته داخلی و مکعب، یک قاب صحنه منحصربه‌فرد برای آزمایش با قاب‌بندی صحنه ایجاد می‌کند. بین دو لایه پوسته، فضای گردش وجود دارد که بازدیدکنندگان را به سالن نمایش هدایت می‌کند. تئاتر بزرگ، با شکلی کمی نامتقارن و برخلاف طراحی استاندارد جعبه‌ای، یک سالن 1500 صندلی برای ژانرهای مختلف هنرهای اجرایی است. در مقابل آن و در همان سطح، تئاتر آبی با 800 صندلی برای اجراهای تجربی‌ترین طراحی شده است. هنگامی که این دو تئاتر با هم ترکیب می‌شوند، سوپر تئاتر را تشکیل می‌دهند—یک فضای عظیم با کیفیت کارخانه‌ای که می‌تواند میزبان تولیداتی باشد که در فضاهای معمولی امکان‌پذیر نیستند. امکانات جدید برای پیکربندی تئاترها و تنظیمات صحنه، الهام‌بخش تولیداتی با اشکال غیرمنتظره و خودجوش است.

عموم مردم—چه با بلیط و چه بدون آن—از طریق یک حلقه عمومی (Public Loop) به تئاتر دعوت می‌شوند که از زیرساخت‌های تئاتر و فضاهای تولیدی عبور می‌کند که معمولاً پنهان هستند. پنجره‌های پرتال در طول حلقه عمومی به بازدیدکنندگان اجازه می‌دهند که اجراهای داخل و فضاهای فنی بین تئاترها را مشاهده کنند.

برخلاف مراکز اجرایی معمولی که یک سمت جلو و یک سمت پشت دارند، مرکز هنرهای اجرایی تایپه دارای چندین وجه است که توسط تئاترهایی که از سطح زمین بیرون زده‌اند تعریف می‌شود. با نماهای مات، این تئاترها به‌عنوان عناصری مرموز در برابر مکعب مرکزی پرنور و شفاف که با شیشه‌های موج‌دار پوشیده شده است ظاهر می‌شوند. یک میدان محوطه‌سازی‌شده در زیر این تئاتر فشرده، به‌عنوان یک صحنه اضافی برای تجمع عموم مردم در این بخش متراکم و پرجنب‌وجوش تایپه عمل می‌کند.