سعید خان، اشتیاق به حضور در کوه و طبیعت و تسلط به ساخت و ساز مصنوع را توامان دارد و در حالی که سال ها هر روز به کوه می رفته، از دنیای ساخت و فناوری امروزی جدا نشده است. برای زمین شیب دار او، خانه ای سه ترازه شامل زیرزمین، طبقه میانی و زیرشیروانی پیشنهاد شده است؛ کلبه کوهستانی سه طبقه ای که در هماهنگی با فضاهای مورد نیاز ساکنانش و اقتضائات زمین، تغییر فرم داده و تکثیر شده است تا بافتی از زیرشیروانی ها به دست آید.

در شرح و بسط طرح، هندسه تراز زیرزمین مورب انتخاب شده است و مصالح غالب آن سنگ است که با طبیعت مطلوب سعید خان همخوان باشد؛ در حالیکه سطوح میانی و فوقانی، هندسه ای قائم الزاویه دارند و با سازه سبک و فناوری مورد علاقه او بنا شده اند و به نوعی ارتباط میان وجوه مختلفش را بازنمایی می کنند.

اگر چه دو سطح فوقانی و تحتانی خانه از هم منفک شده اند ولی رگه هایی از هر سطح در دیگری حضور پیدا می کند و این دو به نرمی در هم خلط می شوند. پرسپکتیوهای داخلی ترازهای فوقانی، با بافت های طبیعی و تصاویر پنجره ها پرداخت شده اند؛ در حالیکه در تراز زیرزمین سنگ های طبیعی با ریتمی هندسی چیده شده اند. دو فضای متضاد چه در ذهن یک فرد کنار هم بنشینند و چه در کالبد بنا، شکاف هایی برای رسوخ به یکدیگر پیدا می کنند و هم نشین ممکن می شوند. همنشینی این دو توسط پله هایی که گردش در محوطه و دسترسی به ترازهای مختلف را امکان پذیر می کنند مرئی تر می شود.