در سال ۱۳۹۷ طراحی خانه ای را در زمین مساحت ۶۵۰ متر مربع در دامنه ی تپه ای در حومه شهر مشهد آغاز کردیم. این زمین در دره ای که بنام گیاه بومی آن یعنی ارغوان نام داشت واقع شده بود. موقعیت سایت مذکور نسبت به بافت مجاور خود در ارتفاع پایین تری قرار داشت.
کارفرما خانه ای برای زندگی خانواده ی چهار نفره در این بافت آرام و بسیار کم تراکم می خواست. یکی از چالشهای طراحی، درخواست فضایی بود که پسر بزرگ خانواده (یک وکیل تازه فارغ التحصیل شده) بتواند در آن زندگی و کار کند. مسئله مطرح شده ما را بر آن داشت تا برنامه ای را موسوم به یک خانه و نیم پیشنهاد دهیم. یک خانه کامل و یک سوئیت مجزا که از طریق یک حیاط مرکزی در طبقه دوم به هم متصل می گردند و توسط راه پله ای نمایان که دسترسی مستقل سوئیت را فراهم می کند احاطه شده اند. به این ترتیب یکی دیگر از نیاز های کارفرما که وجود فضای باز خصوصی که در معرض مشرفیت خانه های بالادستی نباشد پاسخ داده شد.
برای حفظ حریم خصوصی در فضاهای داخلی، ساختمان در سه طبقه با رویکردی محتاطانه برای جلوگیری از ایجاد اختلال بصری دربافت با نمایی بسته در شیب تپه به گونه ای قرار گرفت تا تنها نمای باز به دره را قاب کند. با ارتفاعی کوتاه تا همخوان با محیط آرام پیرامون باشد.
مسائل این پروژه یادآور چالش های طراحی در معماری مسکن سنتی ایرانی بود: حریم خصوصی تقریبا مطلق، مسکن چند نسلی، توجه به زمینه
راه حل ارائه شده در خصوص فضاهای باز میانی فقط یک پاسخ منطقی به یک مشکل طراحی نیست، بلکه یک آزمایش انتقادی در مورد مفهوم مسکن حیاط با پیچاندن و بلند کردن حیاط به دور خود است که ترکیبی نواری مانند موبیوس ایجاد می کند که طبقی از فضاهای خصوصی و نیمه عمومی را ایجاد کرده است. این برخلاف پاسخ های سنتی افراطی به مشکل حریم خصوصی است که معمولاً یک حیاط کاملاً محصور است و لایه های زیادی از فضاها و باغ ها در یک صفحه مسطح قرار گرفته اند.
این ترکیب نسبتا پیچیده، پلان ها و مقاطعی با نورگیری غیر مستقیم و فیلتر شده برای اتاق ها و فضاهای خانه به وجود آورد که در موقعیت های مناسب از مناظر قاب شده ی طبیعت بهره می برند. برخی از فضاهای درونی مانند وید های متقاطع به وجود آمده نیز با برداشتی انتزاعی از طبیعت اطراف به رنگهای خاص در آمدند.
اهمیت ترکیب شدن با دامنه تپه بجای برجسته شدن جسورانه، تیم طراحی را به سمت مصالحی سوق داد که منابع محلی داشت. به این پاسخ مناسبی هم به درخواست کارفرما مبنی بر اقتصادی و مقرون به صرفه بودن فرایند ساخت داده شد.

اگر چه روند ساخت به دلیل بیماری همه گیر گوید و چالشهای اقتصادی پس از آن به طول انجامید اما این خود فرصتی بیشتری برای طراحی فراهم نمود تا در نهایت بنایی آرام در طبیعت دره ارغوان به وجود بیاید خانه ای برای خانواده و نسلهای آینده ی آنها شود.