‎“خانه ساعد” یک تکواحدی مسکونی برای سکونت دائمی خانواده ای با چهار فرزند در یکی از محله های مرکزی شهر آمل است که با سرعت زیادی توسط آپارتمان های کوتاه و بلند در حال تسخیر شدن است.
‎برای اینکه بنا و ساکنان آن در تعامل با بناها و همسایه های کوچه پذیرفته شوند، پروژه از بیرون در تناسب با مجاورین خود هیکلی آپارتمانی و ساده دارد و آگاهانه از تکینگی و آیکون بودن پرهیز کرده و پیوستگی فضای شهری و امکان ارتباط اجتماعی ساکنان با اهالی را از بین نمی برد. فرم و هندسه ی بازشو ها و همچنین استفاده از متریال ارزان و در دسترس نیز در همین راستاست.
‎در داخل اما به منظور ایجاد کیفیت فضای خانه ی تکواحدی، مدلی از درونگرایی را ارائه می دهد که شامل فضاهای باز و یکپارچه و در عین حال تفکیک شده است.
‎این پروژه تلاشی برای هم زیستی دو الگوی متفاوت مسکونی، در محدوده شهری است تا ساکنان ضمن تجربه ای متفاوت و با کیفیت از زیست در داخل، با بستر و اهالی نیز ارتباطی موثر داشته باشند.