- خانه
- معرفی پروژه
- پروژه های داخلی
- خانه شریفی ها
مجتمع مسکونی دروس با نام خانه شریفی ها در یکی از قدیمی ترین مناطق شهر تهران با پیشینه ای تاریخی واقع شده است. این ساختمان فوق مدرن با قابلیت های ویژه و طراحی مکعب های گردان با امکان تغییری دایمی در حجم و فضای خانه طراحی و اجرا گردیده است.
خانه شریفی ها در سال ۱۳۹۲ توسط “مجله معمار” به عنوان پروژه برتر برگزیده شد، در سال ۲۰۱۴ برنده جایزه معتبر بین المللی معمار خاورمیانه و در همان سال پربازدیدترین پروژه وبسایت معتبر آرک دیلی گردید.
خانه شریفی ها توسط شرکت معماری ایرانی نکس آفیس طراحی و گروه نکسا شده است. این ساختمان در ۷ طبقه بوده و دارای آسانسور، استخر و سالن ورزشی می باشد. مسئله قابل توجه این است که این خانه دارای سه اتاق شبیه به جعبه های چوبی بزرگ است که با استفاده از یک سیستم دوار قابلیت چرخش دارد. خانه شریفی ها در سال ۲۰۱۳ تکمیل شده است و متراژ کلی آن ۱۴۰۰ مترمربع می باشد. با توجه به اندازه آن و طراحی غیر معمول، طرح این خانه پیچیده می باشد، و نگاهی به طرح های معماری در گالری می باشد که برای کامل تر شدن ایده آن و چگونگی قرارگیری آن در کنار یکدیگر مورد بررسی قرار گرفته است.
با مطالعه اقلیم شمال تهران که در تابستان معتدل و در زمستان سرد است و هم چنین این ایده که ساختمان هم برونگرا باد و هم درونگرا، ما را به این فکر انداخت که چگونه ساختمانی داشته باشیم که در تابستان دارای تراس های عمیق و وسیع و پنجره هایی بزرگ و حجمی شفاف و باز باشد و در زمستان بدون تراس با پنجره های کوچک و حجمی بسته باشد. طرح مکعب گردان، هم به خواسته های ما در مورد فصول مختلف سال پاسخ می داد و فضای خانه به نوعی معماری غیر قطعی به وجو می آورد، هم چنین کارفرما را از ایده های کلاسیک خود منصرف کرد.
دو طبقه زیرزمین شامل سالن ورزشی و امکانات تفریحی از قبیل یک میز بیلیارد می باشد، در حالی که طبقه همکف شامل پارکینگ و سرایداری است. طبقه اول و دوم شامل فضایی خانوادگی و امکاناتی از جمله آشپزخانه، سالن، اتاقی برای تماشای تلویزیون و قسمتی برای پیانو می باشد. در نهایت طبقه باقی مانده شامل اتاق خواب، حمام، آشپزخانه و سالنی دیگر می باشد.
در این ساختمان سه اتاق خواب وجود دارد که در آب و هوای سرد قابلیت “بسته” شدن را دارد. با این حال، هنگامی که خورشید بیرون می آید، هر اتاق می تواند با لمس یک دکمه ۹۰ درجه به سمت خارج بچرخد، و در حالی که این اتاق ها در حالت “باز” قرار داشته باشند امکان استفاده از نور و تهویه وجود خواهد داشت.
با حرکت اتاق های گردان و تغییر مداوم کیفیت فضاهای داخلی و فرم بیرونی و باز و بسته شدن که درونگرا و برونگرا بودن پروژه را امکان پذیر می کرد و این تغییرات در فصول مختلف یا سناریو های عملکردی می توانند مورد استفاده قرار گیرند. همگی این ها مشحصه اصلی این پروژه را نشان می دهد که انعطاف پذیری و عدم قطعیت است.
از نظر تعداد طبقات، این بنا دارا هفت طبقه می باشد که طبقه های سوم و چهارم به اتاق های خواب اختصاص یافته اند و طبقه های اول و دوم به عملکرد های عمومی خانواده و طبقه همکف به واحد سرایداری و پارکینگ ها و در نهایت طبقه های زیرزمین به فعالیت های ورزشی و تفریحی اختصاص یافته اند. با توجه به نیاز ها و نوع استفاده ساکنین نیز می تواند امکانات متفاوتی به آن ها بدهد. برای مثال اتاق های کار و فضای صبحانه خوری که اتاق های گردان طبقه سوم و اول می باشند بر اساس نیاز و نوع عملکرد میتوانند تغییر حالت دهند و یا در طبقه دوم که اتاق مهمان در آن وجود دارد در موقعیت های مختلف حضور یا عدم حضور مهمان می توانند تغییر حالت دهند.
در یک کلام می توان گفت که این خانه توانایی دائم تغییر برای استفاده بهینه از فضاها ، نور و … را دارد که بیشتر این توانایی ها با هوشمند سازی ساختمان ( BMS ) فراهم شده است.
” تمامی حقوق مادی و معنوی محتوا متعلق به پایگاه خبری جهان معماری می باشد “