پروژه مذکور واقع در شهرکی نزدیک دریا، حوالی ونوش (نوشهر) احداث گردیده است. زمینی سه بر با دید به دریا در طبقه اول. با این حساب احداث بنایی دو طبقه جهت رسیدن به دید مناسب به دریا و دریافت نسیم حداکثری لازم می نمود. تفکیک عرصه ها بدین صورت انجام پذیرفت که عرصه خصوصی در سمت کوچه خلوت و عرصه عمومی با تمرکز بر دید دریا و حیاط جلو قرار گرفت.

در مرحله بعدی برای ایجاد کوران هوا جهت تنفس بیشتر و دریافت نور کافی عرصه ها از هم با فضاهای ارتباطی جدا گشتند. بهره گیری از دو نکته کلیدی در معماری گذشته این منطقه به پروژه غنای بیشتری می بخشد. ابتدا استفاده ژنو تایپ L در حجم و پلان دیگری استفاده از ارتباط عمودی (پله) اکسپوز در نما. لذا ساختار ما که پیشینه در معماری این مناطق دارد به ما کمک کرد تا نظم بهتر و همچنین همخوانی بیشتر با سایت و زمین برقرار نماییم و همچنین پله اکسپوز ارتباط بین حیاط پایین و حیاط سقف بالا را به خوبی برقرار کرد تا نفوذپذیری و دعوت کنندگی به حد اعلا برسد. جدال بین دو فرم در راستای x و y ، تضاد معناداری به فرم خالص سفید بخشیده تا مقیاس برای مخاطب قابل درک باشد.