این ویلا به مساحت ۲۹۵ مترمربع در زمینی به مساحت ۸۴۵ مترمربع در روستای نوا بخش لاریجان آمل واقع شده است. یکی از ویژگی‌های شاخص این پروژه، شیب زیاد سایت بود که منجر به ایجاد اختلاف ارتفاع در آن شد. ایده اصلی طراحی این پروژه توپوگرافی سایت و خواسته کارفرما مبنی بر استفاده دو نسل از یک خانواده (پدر و پسر) از آن بود و بدلیل واقع‌شدن سایت در مجاورت رودخانه ملزم به رعایت حریم آن بودیم. در نهایت، بنا بر نیاز کارفرما در استفاده از سطح اشغال و تراکم مجاز، رعایت حریم رودخانه و سطح‌بندی اعمال‌شده در گذشته، عقب‌نشینی پلکانی حجم حاصل شد. با برش‌خوردن حجم اولیه و جابجایی آن‌ها در جهت عمودی به دو حجم موازی در دو سطح متفاوت دست یافتیم. بدین ترتیب همانند درون خانه که با وجود تفاوت نسلی، دو خانواده در کنار هم اما با هم متمایزند در نمای بیرونی نیز دو حجم موازی و ناهمگون شکل گرفت.

در طراحی فضاهای داخلی ویلا سعی شد تا فضای مستقلی برای هر یک طراحی شود و در عین حال امکان دسترسی به هر دو بخش، از داخل فضا فراهم گردد. به عبارت دیگر این دو حجم از بیرون مجزا و از درون به هم پیوسته‌ اند. ویژگی‌ شاخص دیگر پروژه، چشم‌انداز مطلوب آن به قله دماوند‌، کوه‌های اطراف و جاده کوهستانی است. از این رو با ایجاد تراس، امکان بهره‌مندی از این چشم‌انداز زیبا فراهم شد و با پیش‌آمدگی تراس‌ها، سایه‌بان مناسبی برای گرمای تابستان و دید بهتری به مناظر اطراف ایجاد شد.

با توجه به شرایط اقلیمی منطقه، ارتفاع ۲۳۰۰ متری از سطح دریا و زمستان‌های برفی و بسیار سرد آن، در پوشش نهایی نما و سقف از ورق‌های گالوانیزه سیاه استفاده شد تا پوشش یکپارچه‌ای در دیوارها و سقف بوجود آید و با جذب بیشتر تابش دمای فضای داخل مطلوب‌تر گردد. بدین ترتیب دیوار‌های بیرونی از تماس با سرمای شدید محفوظ مانده و اتلاف حرارت نیز به مراتب کمتر خواهد بود