توضیحات پروژه

یک باغ سبز ۲۰۰۰ مترمربعی در منطقه زیبادشت کرج قرار دارد که در مرکز آن یک کلبه قرار گرفته است. کارفرما قصد داشت کلبه را تخریب کرده و یک ویلای جدید با زیرساخت‌های بزرگتر بسازد. مشکل اصلی که در وضعیت کنونی قابل مشاهده بود، کمبود فضای مناسب با نیازهای مشتری بود. علاوه بر این، از آنجا که مشتری علاقه‌مند به طبیعت است و از این رابطه مقطعی بین فضای داخلی کلبه و فضای باغ ناراضی بود، از معماران خواسته بود که طراحی‌ای ارائه دهند که ارتباط بیشتری با باغ برقرار کند. به‌گونه‌ای که هنگام حضور در خانه، بتوانند همزمان آنچه در خارج از خانه می‌گذرد را مشاهده کنند و خاطراتی از تغییر فصول داشته باشند.

در مقابل ویلا دو درخت بید مجنون قرار داشت که یادآور خاطرات بسیاری بود. معماران تصمیم گرفتند که با وجود ایجاد تمامی تغییرات مطابق با نیازهای مشتری، این بخش از منظر را دست‌نخورده نگه دارند تا احساس وابستگی در بعضی بخش‌های طراحی حفظ شود و مشتریان را به گذشته‌شان متصل کند.

کارفرما درخواست داشت که ویلا یک ساختمان مسکونی-تفریحی باشد که برای زندگی با دو کودک و والدین مسن خود مناسب باشد. همچنین فضای کافی برای جشن‌ها و گردهمایی‌های آخر هفته با خانواده و دوستان داشته باشد. معماران به پروژه با دیدگاهی نوستالژیک نگاه کرده و به‌ویژه ویژگی‌هایی از یک خانواده ایرانی با تمایل به گردهمایی و احترام به سنت‌ها را در نظر گرفته‌اند. همچنین، خواسته‌های مشتری فراتر از مسائل پروژه‌ای بود و او به دنبال گشودن افق‌های جدید و یافتن امکانات جدید در مقیاس جهانی بود.

ویژگی‌های طراحی

سطح بتنی سفید با حرکت روان بین فضاها و خطوط صاف، به گونه‌ای طراحی شده است که در مقیاس جهانی قرار گیرد، در حالی که هسته‌ی آجر گرم با آجری دقیق و مقیاس انسانی، در کنار توجه به ویژگی‌های معماری ایرانی مانند باغ‌های فرورفته، ایوان‌ها، نورگیری‌ها، حضور طبیعت و آب و… به دنبال برقراری ارتباط با جغرافیای معاصر ایران است.

ساختار پروژه

ساختار و معماری به‌طور کامل با یکدیگر در هم آمیخته‌اند و ساختار پروژه دقیقاً مشابه مفهوم طراحی آن است. سطح بتنی به گونه‌ای طراحی شده است که همزمان با پاسخگویی به مفاهیم معماری، از نظر ساختاری و پایداری ساختمان نیز عمل می‌کند.

دیوارهای غربی، شمالی و دیوار موجود بر روی قوس که به پایه متصل است، در واقع دیوارهای برشی پروژه هستند و نقش ساختاری دارند و برای مهار زلزله در سه جهت عمل می‌کنند. حتی دیوار برشی روی قوس که به فونداسیون نمی‌رسد، ویژگی‌های ساختاری دارد و سقف و طبقه اول را به هم متصل می‌کند.

سیستم سازه‌ای پروژه

سیستم سازه‌ای از دو بخش تشکیل شده است: ۱. اسلب‌های وافل (روش فریم‌های U-boot غیرپایدار): این روش برای حفظ ظرافت فرم و پاسخگویی به تعدادی از دهانه‌ها استفاده شده است. ۲. دیوارهای برشی: این دیوارها برای جلوگیری از ساخت فریم‌های سازه‌ای استفاده شده‌اند تا از ستون‌های نازک‌تر و ستون‌های نامتقارن بهره‌برداری شود.

همچنین در بخش بتنی که دارای قوس است و طول آن حداقل ۴.۶ متر و حداکثر ۶ متر و عرض آن ۸ متر است، کابل‌های پیش‌تنیده در هر دو طرف استفاده شده‌اند تا پایداری بیشتری ایجاد کنند.

این توصیف دقیق و تخصصی به جزئیات معماری، ساختار و طراحی پروژه پرداخته و نحوه ارتباط آن با محیط و نیازهای مشتریان را به‌طور کامل شرح می‌دهد.

وبسایت طراح پروژه

جهت دسترسی به پروژه‌های بیشتر به این صفحه از سایت مراجعه کنید.