معمار: Philip Johnson and John Burgee

سال: 1984

مساحت زمین : 76000 متر مربع

شهر: نیویورک

کشور: ایالات متحده آمریکا

عکاسان: David Shankbone, Flickr user Maurizio Mucciola, Flickr user Bernard Duperrin, Flickr user mini malist, Flickr user paulkhor, Flickr user jackx, Flickr user Karl Loeffler, Flickr user sigmar, Flickr user Roman Kruglov, Flickr user : Rory Hyde, Time Inc

توضیحات ارائه‌شده توسط معماران: (متن ترجمه شده از انگلیسی)

ساختمان AT&T (که اکنون به نام Sony Tower شناخته می‌شود)

ممکن است این ویژگی معماری مهم‌ترین جزئیات معماری در پنجاه سال گذشته باشد. این جزئیات با شجاعت از دریاهای شیشه‌ای آسمان‌خراش‌های خیابان مدیسون در منطقه مدی‌تاون منهتن بیرون می‌آید و طاق باز آن در بالای ساختمان AT&T (اکنون برج سونی)، طراحی شده توسط فیلیپ جانسون و جان بورگی در سال 1984، به‌طور منحصر به‌فردی دنیای معماری را به هم ریخت. این استفاده بازیگوش از ارجاعات تاریخی به‌طور صریح با دستورات مدرنیت‌گرایی در تضاد بود و ورود رویکردی به طراحی را که به‌جای جستجوی عملکرد صرف، به دنبال معنای معماری بود، اعلام کرد. ساختمان AT&T اولین نمونه از این نوع نبود، اما بی‌تردید معروف‌ترین و شناخته‌شده‌ترین آن‌ها بود، که به‌طور آشکار اعلام کرد که معماری در حال تجربه بلوغ یک فاز جدید تکاملی است: پست‌مدرنیسم به‌طور رسمی وارد عرصه جهانی شده بود.

استفاده جانسون و بورگی از تاریخ‌گرایی—هم در طاق و هم در سطوح پایین‌تر ساختمان—چیزی جز تحقق یک انقلاب فکری نبود که بیش از یک دهه در حال تکاپو بود. در اواخر دهه 1960، بحران معنا در جامعه معماری شکل گرفت، که توسط شکست‌های مدرنیسم شهری و نظریات آن در دستیابی به اهداف اجتماعی بلندپروازانه خود تحریک شده بود. پیشرفت‌های همزمان در آنتروپولوژی، سمولوژی، و زبان‌شناسی توجه آکادمیک را به‌سوی قدرت ارتباطی معماری به‌عنوان یک تولید فرهنگی و هنری معطوف کرد. در مقابل دکونستراکتیویسم آیزنمن که به این بحران پاسخ می‌داد با کاوش در معنای ذاتی از طریق محروم کردن سیستماتیک از شاخص‌های نیمه‌شناختی خارجی، پست‌مدرنیست‌ها ظرفیت نشانه‌ها را برای بارور کردن ساختمان‌ها با معنای فرهنگی کاوش کردند. بنابراین تاریخ‌گرایی و ارجاعات خارج از متن به مواد اولیه‌ای برای دستورالعمل معماری جدید تبدیل شدند که هدف آن مقابله با تأثیر بی‌جان عملکردگرایی بود.

پتانسیل هیجان‌انگیز این رویکرد جدید به‌وضوح برای جانسون از دست نرفته بود، که حرفه خود را در مواجهه با تحولات در حال وقوع در معماری ساخته بود. او که خود را به‌عنوان یکی از پیشگامان مدرنیسم آمریکا از طریق آثارش همچون ساختمان سیگرام (با میس ون در روهه) و نمایشگاه‌های تأثیرگذار خود در موزه هنرهای مدرن تثبیت کرده بود، برگشت به فرم‌های تاریخی در اواخر دهه 1970 را به‌عنوان اعتراض به زبان فرم استعلایی مدرنیسم شرکتی معرفی کرد. دیدگاه او برای ساختمان AT&T (و آسمان‌خراش‌های صنعتی به‌طور کلی) به‌جای نگاه به آینده، به گذشته می‌نگریست و از عناصر معماری از منابعی متنوع مانند رُنسانس ایتالیا، انگلستان قرن هفدهم، و حتی نیویورک قرن نوزدهم بهره می‌برد.

در حالی که ویژگی شاخص ساختمان ممکن است «طاق چپندل» آن باشد که به دلیل شباهت طاق به سینه‌کش‌های چوبی سازنده مبلمان به این نام معروف شده است، شاید عناصری که بیشتر حس‌های پست‌مدرن را نمایان می‌کنند، در 647 فوت پایین‌تر، در سطح زمین یافت شوند. در آنجا، یک پورتیکوی ورودی عظیم که یادآور طاق‌های بزرگ ایتالیایی است، بازدیدکنندگان را از محله مدرن منهتن به‌طور کامل جدا می‌کند. این ورودی از یک الگوی دایره‌ای با مجموعه‌ای از طاق‌های نیم‌دایره‌ای استفاده می‌کند—که بیرونی‌ترین آن‌ها هفت طبقه بالاتر از پیاده‌رو بلند می‌شود—و یک پنجره گرد بزرگ بالای در قرار دارد. هندسه ساده این عناصر به‌طور همزمان هم به بازگشت به فرم‌های کامل مورد نظر ریاضیدانان و معماران رنسانس و هم به تمایل به گریز از اَرتوگونالیته (زاویه‌های قائمه) خاص مدرنیسم اشاره دارد.

ستون‌هایی که از جرم ساختمان به پورتیکو وارد می‌شوند، یک فریب جالب را از سوی معماران فاش می‌کنند: ساختار خود ساختمان در واقع به‌طور ذاتی مدرن است و با استفاده از یک سیستم قاب فولادی معمولی که پشت نمای آن قرار دارد، ساخته شده است. شاید به همین دلیل بود که رابرت A.M. استرن ابتدا طراحی را به‌عنوان «صرفاً یک ساختمان اداری روتین» که توجه رسانه‌ها را به خود جلب کرده است، تمسخر کرد. اما به‌جای پایان دادن به نمای ساختمان با یک دیوار پرده‌ای شیشه‌ای همانطور که مدرنیسم انتظار داشت، بدن فولادی با صفحات گرانیت صورتی پوشانده شده است، ماده‌ای قدیمی‌تر و کمتر صنعتی که آژور از استحکام و پایداری را منتقل می‌کند. اگرچه نازکی نسبی ستون‌ها به‌وضوح به این روش‌های ساختاری مدرن اشاره دارد، اما پوشش ماده‌ای آن بصری به شیوه‌ای قدیمی‌تر از ساخت‌وساز سنگی در مقیاس بزرگ اشاره دارد. همان‌طور که در همه معماری در سنت پست‌مدرن «آلونک‌های تزئین‌شده» وجود دارد، سطحی بودن این نشانه‌ها نه‌تنها از کارآمدی آن‌ها نمی‌کاهد بلکه اولویت‌گذاری عمدی ظرفیت عاطفی معماری را نشان می‌دهد.

نقل قول مشهور جانسون که «عظمت به‌اندازه میل به غذا در درون انسان است» در اینجا نیز استثنا ندارد. علاوه بر مقیاس عظیم عناصر ترکیب‌شده ساختمان—ورودی صد فوتی، بریدگی سی فوتی در طاق و ارتفاع قابل توجه ساختمان سی و هفت طبقه—جانسون و بورگی از استراتژی‌های معماری عمدی استفاده کرده‌اند تا توده بصری ساختمان را بزرگ‌تر کنند. باندهای عمودی که در طرفین ساختمان کشیده شده‌اند، ارتفاع آن را نمایان می‌سازند، همان‌طور که حذف عمدی هرگونه عقب‌نشینی که ممکن است بلوک سنگی یکپارچه را مختل کند، انجام شده است.

در فرهنگ عامه آمریکا، ساختمان AT&T پیش از تکمیل آن تأثیرات زیادی گذاشت. در سال 1979، پنج سال قبل از افتتاح آن، فیلیپ جانسون بر روی جلد مجله تایم ظاهر شد و مدل طرح شده برای این آسمان‌خراش را در دست داشت. در چندین جنبه، این تصویر نقطه عطفی در معماری آمریکا بود که فراتر از روندهای سبک‌شناختی و فرمی می‌رفت. این شروع دوران جدیدی از معماری نمادین بود که قرار بود برای مصرف عمومی طراحی شود. برای این هدف، پست‌مدرنیسم به‌ویژه مناسب بود، زیرا به‌طور اصولی یک جنبش مردم‌پسند بود که در تاریخ مشترک قابل دسترس ریشه داشت و مشتاقانه خود را در اختیار میل‌های سرمایه‌داری قرار می‌داد. ترکیب جذابیت تجاری و قدردانی ضد مدرنیستی از نقش هنری معمار، تغییر بزرگی در فرهنگ حرفه‌ای به وجود آورد: از آنجا بود که تصورات فزاینده‌ای از تولید معماری به‌عنوان کار یک ذهن درخشان به‌وجود آمد که زمین‌ساز پیدایش «ستارگان معماری» امروزی شد.

امروز، در جهانی که توسط اشکال معماری نوآورانه و خلاقانه بیش از حد تحریک شده است، درک اینکه استفاده ساده از ایده‌های تاریخی چقدر می‌تواند یک توسعه شگفت‌انگیز باشد، دشوار است، چراکه در مؤسسات آکادمیک و در فرهنگ عامه طنین انداخته است. اما برای دنیایی که از دکترین سخت‌گیرانه مدرنیسم میانه قرن بیرون می‌آمد، ایده‌های محافظه‌کارانه به نمایش درآمده در ساختمان AT&T به‌طور متناقضی هم رجعتی به گذشته بود و هم پیشرفت به جلو، در تلاش برای یافتن پاسخ‌های جدید به سؤالات قدیمی در مورد معنای معماری از طریق دانش و دستگاه‌های رسمی که همیشه در دسترس بوده‌اند.

جهت دسترسی به پروژه‌های بیشتر به این صفحه از سایت مراجعه کنید.