منو
منو
انسان بی قرار در پی گمشده خود در این جهان سرگردان است و به امید وعده ی “الیه راجعون” به دنبال مجنون می گردد. در پی پیدا کردن خود، لایه لایه ناخالصی های وجودیش را می گذارد تا به هیچ بی نهایت بپیوندد.
خانه به عنوان کالبدی بیرونی برای روح تاثیر به سزایی دارد که کالبد جسمی انسان را آرامش می بخشد. پس می توان در راستای تعالی به وی کمک رسان باشد، این دغدغه به وضوح در معماری سنتی ایران قابل مشاهده است.
تعامل با طبیعت، پازل گم شده ی زندگی مدرن است و از این رو انسان مدرن انسانی جدا مانده تر و افسرده تر از پیش شده است که سعی بر آن داشتند تا حد امکان به این گسست دامن نزنند.
طراحان در این پروژه سعی داشتند تا حد امکان فضایی مطبوع و همساز با اقلیم منطقه ایجاد کنند. در مرحله اول در طراحی باید به چند نکته کلیدی اقلیمی توجه می کردند. گرمای شدید فصل های گرم و رطوبت بالا مهمترین مسائل اقلیمی ما برای شروع پروژه بودند.
همچنین نورمناسب برای اکثر فصول نور شمالی بود و از آنجا که ساختمان رو به جنوب بود، ایجاد نور شمال برای تمامی فضا ها یک چالش بود. از طرفی آفتاب مستقیم روی بنا باعث گرم شدن داخل می شد. این چالش ها به ایده هایی برای پیشبرد پروژه منجر شد.
پروژه را از زمین فاصله داده و با زیاد کردن ارتفاع سقف ها و ایجاد کوران به تخلیه رطوبت کمک کردند.
طاق های پروژه از تابش مستقیم نور آفتاب با بام جلوگیری می کند همچنین انتخاب متریال آجر با ظرفیت حرارتی بالا جلوی ورود گرما را می گیرد. با ارتفاع بلند سقف گرما به سمت بالا هدایت می شود و از پنجره های کنار طاق ها خارج می شود که کوران نیز به خروج گرما کمک می کند.
همانطور که اشاره شد نور شمال نور مناسب برای فضا ها بود و همچنین ورود نور جنوب باعث گرمای داخل می شد. همچنین نسبت ایده آل برای ایجاد کوران نسبت طول به عرض ۳ به ۱ بود. برای حل هر دو چالش، سقف پروژه را به سه پله تبدیل کردیم که هم به نسبت مناسب برای کوران دست پیدا کنند و همچنین این اتفاق دریافت نور شمال برای همه ی فضا ها را منجر شد، همزمان با استفاده از سایه بان خارجی نور جنوبی را نیز کنترل کردند. فضا ها با رعایت سلسله مراتب قرار گرفتند. و فضای سبز در جلو، میانه و پشت خانه به روح فضا کمک می کند.
جهت دسترسی به پروژه‌های بیشتر به این صفحه از سایت مراجعه کنید.
” تمامی حقوق مادی و معنوی محتوا متعلق به پایگاه خبری جهان معماری می باشد “