برج تبر سنت ماری ۳۰ ( برج خیارشور ) | نورمن فاستر

تبر سنت ماری ۳۰ : اولین آسمان خراش در پایتخت بریتانیا

در قلب شهر، در خیابان 30 سنت مری آکس، دفتر مرکزی شرکت بیمه اتکایی سوئیس نه تنها نقطه عطفی غیرقابل انکار در افق لندن است ، بلکه اولین آسمان خراش در پایتخت بریتانیا است که با معیارهای زیست محیطی ساخته شده است.

این ساختمان در محلی ساخته شده که قبلاً مکان “مبادله بالتیک” بوده است. مبادله بالتیک شرکتی بود که اجاره‌های دریایی و فروش قایق‌ها را مدیریت می‌کرد. در سال 1992، یک بمب از سوی ارتش جمهوری‌خواه ایرلند (IRA) ساختمان را تخریب کرد. ابتدا تصور می‌شد که ترمیم ساختمان ممکن است، اما بعدها متوجه شدند که ساختار قدیمی قابل بازسازی نیست.

در عوض، در سال 2000، مجوز ساخت یک ساختمان جدید صادر شد.

ادغام برج سوئیس در بافت شهری، اما باید تحت مقررات مقامات لندن قرار می‌گرفت، که به‌طور صریح خواستار احترام به هویت و سبک‌های سایر ساختمان‌ها بودند.

این امر مسلم است که برج سوئیس نمی‌تواند نادیده گرفته شود و به وضوح در چشم‌انداز لندن تمایز دارد، به‌ویژه از فاصله دور، اما همچنین درست است که هنگام قدم زدن در خیابان سنت مری اَکس، حضور یک ساختمان “غیرعادی” بلافاصله قابل درک نیست. به لطف جرم و حجم آن، این ساختمان به‌طور زیاد آزاردهنده به نظر نمی‌رسد. برج آینده‌نگر که به نظر می‌رسد تقریباً آماده است تا از زمین بلند شود و مانند یک موشک به آسمان پرتاب شود، شکلی فوق‌العاده آیرودینامیک دارد، با وجود تک‌بلند بودنش؛ طراحی آن در سال 2004 با رأی یکپارچه اولین بار جایزه معتبر استرلینگ از مؤسسه سلطنتی معماران بریتانیا (RIBA) را دریافت کرد.

 

 

اطلاعات فنی برج ۳۰ سنت مری اکس (برج خیارشور )

معمار: فاستر و شرکا
مکان: لندن ، انگلستان
سبک معماری: معماری مدرن
مساحت:۴۷٬۹۵۰ متر مربع
سال طراحی و ساخت: 2001 – 2003

جدال‌ها

چرا که اولین چیزی که باعث ایجاد جدل شد، اولین نماد معماری قرن 21 در پایتخت بریتانیا بود — که در اخبار اروپایی حتی جای برج بیگ بن را هم گرفت. واکنش به این پروژه نه از سوی سلطنتی‌ها، نه از سوی مقامات سیاسی یا مقامات شهری انگلستان، بلکه از سوی نهادهای مذهبی بود که به دلیل شکل غیرمعمول آن که بازدید از کلیسای جامع سنت پل انگلستان، طراحی‌شده توسط سر کریستوفر رن در 300 سال پیش را مختل می‌کرد، به شدت اعتراض کردند.

این نگرانی‌ها آرام شد، اما 180 متر ارتفاع آن که در زمینی بسیار باریک قرار داشت، بحث‌برانگیز شد. “قلب شهر تنها جایی است که ساخت این ساختمان منطقی است، با توجه به چگالی و کمبود فضای سبز” این را فاستر مطرح کرد. از طرف دیگر، تغییرات در قطر (که در پایه 49 متر، در وسیع‌ترین بخش 56.5 متر و در بالاترین طبقه به 26.5 متر می‌رسد)، که ظاهر ساختمان را ایجاد می‌کند، راه‌حلی برای مشکل زمین بود.

فرم

تغییر قطر طبقات اهمیت زیادی دارد و در پایه 49 متر، در وسیع‌ترین بخش 56.5 متر و در بالاترین طبقه به 26.5 متر می‌رسد، که باعث ایجاد ظاهری شبیه “موشک” یا “خیار” شده است، همانطور که لندن‌ها به آن لقب دادند.

شکل بیضوی ساختمان مساحت متوسط 1400 متر مربع را در هر طبقه فراهم می‌آورد، که در طبقه 16 به 1800 متر مربع می‌رسد و در طبقه 34 به 600 متر مربع کاهش می‌یابد.

طبق گفته طراح، این شکل “جریان باد را در اطراف نماها تسهیل می‌کند، فشار روی سازه را کاهش می‌دهد و از هدایت آن به سمت سطح زمین جلوگیری می‌کند، جایی که می‌تواند بر پیاده‌روها تأثیر بگذارد.”

علاوه بر این، شکل ساختمان مزایایی در داخل آن نیز دارد، از جمله امکان چیدمان ارثوگونال در ناحیه میزهای کاری و در مرکز، یک فضای مستطیلی برای سرویس‌های بهداشتی و پله‌ها. بیشتر اتاق‌ها نمای بیرونی دارند و تنها 3% از فضاهای سوئیس ری بسته هستند.

 

موقعیت

این اولین آسمان‌خراش‌های زیست‌محیطی در لندن، انگلستان، که به سرعت به یک افزودنی قابل شناسایی در افق شهر تبدیل شده است، در آدرس 30 سنت مری اَکس قرار دارد. این ساختمان در محل سابق مبادله بالتیک ساخته شده است، که در سال 1992 توسط بمب IRA تخریب شد. بنابراین، این موقعیت از نظر تاریخی، فرهنگی و احساسی اهمیت ویژه‌ای دارد که نیازمند توجه خاص از سوی تمام طرف‌های درگیر بود.

 

مفهوم

این ساختمان ریشه در یک رویکرد رادیکال از نظر فنی، معماری، اجتماعی و فضایی دارد. با استفاده از یک طرح شعاعی، پوشش انرژی‌محور آن دیوارها و سقف را با یک پوسته مثلثی پیوسته حل می‌کند، که فضای طبقات بسیار وسیعی را با ستون‌ها، نور و دید فراهم می‌کند. نرمن فاستر شکل آیرودینامیک را به‌عنوان یک امکان برای جریان باد در اطراف ساختمان و نماهای آن طراحی کرد، به‌جای اینکه باد به سمت پایین هدایت شود و در سطح زمین تأثیر بگذارد.

از نظر مفهومی، برج ایده‌هایی را که در پروژه‌های Commerzbank و پیش از آن در پروژه نظری Climatroffice با باکمینستر فولر مطرح شده بود، توسعه می‌دهد. این پروژه پیشنهاد می‌کرد که یک رابطه جدید بین طبیعت و محیط کاری برقرار شود، که انرژی محصور بین دیوارهای محصور و سقف آن به‌طور آگاهانه حل شود، همه این‌ها با یک پوسته مثلثی پیوسته. در اینجا، سازه مورب برج فضای آزاد ستون‌ها و نمای کاملاً شیشه‌ای را فراهم می‌کند که ساختمان را به نور و دید باز می‌کند.

 

 

ساختمان زیست‌محیطی

با ارتفاع 180 متر، این برج شگفت‌انگیز قرن 21 دارای یک پلان دایره‌ای است که قطر آن در توسعه به سمت بالا افزایش می‌یابد و سپس دوباره هنگام نزدیک شدن به قسمت بالای برج کاهش می‌یابد. به لطف این شکل، امکان افزایش فضای ورودی نور طبیعی فراهم شده و بنابراین گردش هوای داخلی بهبود یافته است، که از تهویه طبیعی در فضاهای داخلی بهره می‌برد.

در هر طبقه، یک سری شکاف‌ها با 6 لوله به‌عنوان سیستم تهویه طبیعی عمل می‌کنند که مانند شیشه دو جداره عمل می‌کنند. این لوله‌ها برای خنک‌سازی در تابستان، هوای گرم را از ساختمان خارج می‌کنند و برای گرمایش در زمستان استفاده می‌شوند. علاوه بر این، این لوله‌ها اجازه ورود راحت‌تر نور را می‌دهند که منجر به کاهش هزینه‌های روشنایی می‌شود. کنترل سیستماتیک میکروآب و راه‌حل‌های صرفه‌جویی در انرژی منجر به کاهش 50% مصرف انرژی شده است، که برای یک ساختمان به این اندازه ضروری است.

 

 

سازه

این سازه با بیشتر آسمان‌خراش‌ها متفاوت است، که از مرکز برای پایداری جانبی استفاده می‌کنند. در اینجا، سازه از یک هسته مرکزی تشکیل شده است که توسط یک شبکه از عناصر فولادی به‌طور مورب به هم متصل شده‌اند. سیستم پشتیبانی برج توسط این تقویت خارجی فولادی تضمین شده است، که قطعه اصلی آن دو V معکوس قدرتمند است که ارتفاع آن‌ها برابر با دو طبقه است. هر حلقه از سازه از 18 قطعه تشکیل شده است که در مجموع 19 حلقه همپوشانی دارند.

شبکه خارجی نما از پنل‌های سه‌لایه تشکیل شده است: شیشه دو جداره به سمت بیرون و شیشه لمینت به سمت داخل، که ورود نور را بدون از دست دادن دید بهینه می‌کند. این یک ارکستراسیون پیچیده از نور و بازتاب‌های کنترل‌شده است. روشنایی در طبقات پایین‌تر بیشتر است، در حالی که از میانه برج به سمت بالا، اثرات بازتاب نور خورشید کاهش یافته است. این امر همچنین به لطف ابزارهای دیجیتال در طراحی ممکن شده است. در مجموع، حدود 5500 پنل بر روی سازه نصب شده است که همه آن‌ها صاف هستند (به جز پنل‌های گنبد) و تنها پنل‌هایی که در آتریاهای خارجی قرار دارند می‌توانند برای تهویه باز شوند.

به‌عنوان شبکه حامل، هسته نیازی به هیچ تقویت موربی ندارد. و این امر انعطاف‌پذیری بیشتری به طبقات می‌دهد. این کار، به گفته کسانی که به دقت پیگیری کردند، تنها به لطف تعامل هماهنگ بین فاستر و مهندسان آروپ ممکن شد.

 

 

متراژ

• 35 کیلومتر فولاد به وزن 10 هزار تن برای ساخت سوئیس ری استفاده شد.
• 24,000 متر مربع شیشه برای نمای خارجی ساختمان استفاده شد، معادل پنج زمین فوتبال.
• 360 درجه. آخرین طبقه یک بار است که دید دایره‌ای از تمام شهر ارائه می‌دهد.
• سوئیس ری دارای 40 طبقه و ارتفاع 180 متر است، که آن را به دومین آسمان‌خراش بلند لندن تبدیل می‌کند.
• سوئیس ری 76,400 متر مربع فضای اداری دارد.

 

متریال

در ساخت مقر سوئیس ری در لندن، 10,000 تن فولاد استفاده شده است که 29% آن به ساختار مورب، 24% به ستون‌های مرکزی و 47% به تیرها اختصاص دارد. در فونداسیون‌ها، تیرهای 750 میلی‌متری استفاده شده‌اند که به‌طور مستقیم در خاک لندن قرار گرفته‌اند، در مجموع 333 شمع.

برای نمای ساختمان 24,000 متر مربع شیشه و 5500 پنل شیشه‌ای به شکل لوزی استفاده شده است.

سیستم تهویه

ساختمان به‌گونه‌ای طراحی شده است که “چاه‌های نور” امکان نفوذ حداکثری نور روز را فراهم می‌کنند و استفاده از نور مصنوعی در دفاتر و نیازهای انرژی آن‌ها را کاهش می‌دهند. حسگرهای نور و حرکت از استفاده غیرضروری نور مصنوعی یا هر انرژی مرتبط با سیستم سرمایشی جلوگیری می‌کنند. شکل آیرودینامیک ساختمان باعث ایجاد فشارهای متفاوت با باد می‌شود که به تهویه طبیعی از طریق چاه‌های نور کمک می‌کند، استفاده از تهویه مطبوع را کاهش می‌دهد و محیطی اقتصادی، پایدار و سالم در داخل فراهم می‌آورد.