معمار: Tadao Ando Architect & Associates

مساحت : 113 متر مربع

سال: 1999

عکاسان: Naoya Fujii, Antje Verena

شهر: شهر ایباکی در اوزاکا

کشور: ژاپن

توضیحات متن توسط معماران ارائه شده است: (متن ترجمه شده از انگلیسی)

در شهر کوچک ایباراکی، ۲۵ کیلومتری اوساکا، ژاپن، یکی از آثار شاخص تادائو آندو به نام کلیسای نور قرار گرفته است.

کلیسای نور فلسفه آندو درباره رابطه میان طبیعت و معماری را به تصویر می‌کشد، از طریق شیوه‌ای که نور می‌تواند به همان اندازه، اگر نه بیشتر از سازه‌های بتنی او، برداشت‌های فضایی جدیدی را تعریف و ایجاد کند.

این کلیسا که در سال ۱۹۸۹ تکمیل شد، بخشی از بازسازی یک مجتمع مسیحی موجود در ایباراکی بود. کلیسای جدید، نخستین فاز از یک بازطراحی کامل برای این مجموعه بود که بعداً در سال ۱۹۹۹ تحت زیبایی‌شناسی طراحی آندو به پایان رسید.

رای آندو، کلیسای نور معماری دوگانگی است – طبیعت دوگانه وجود – جامد/تهی، نور/تاریکی، سخت/آرام. این تفاوت‌های هم‌زیست، کلیسا را از هر گونه تزئینات تهی می‌کنند و فضایی خالص و بی‌آلایش ایجاد می‌کنند.

تقاطع نور و ماده سخت، آگاهی افراد حاضر را نسبت به جنبه‌های معنوی و دنیوی درون خودشان برمی‌انگیزد.

استفاده از مصالح ساده، دوگانگی فضا را تقویت می‌کند؛ ساختار بتنی کلیسا هرگونه تمایز از الگوها و زیبایی‌شناسی سنتی مسیحی را از بین می‌برد. به جز یک صلیب برجسته در نمای شرقی، کلیسا از یک پوسته بتنی تشکیل شده است. این بتن با ایجاد فضایی تاریک‌تر، کلیسا را به مکانی فروتن و تأمل‌برانگیز برای عبادت تبدیل می‌کند.

به‌عنوان گواهی بر معماری مینیمالیستی، خالی بودن صلیب در دیوار شرقی تنها نماد مذهبی برجسته‌ای است که در کلیسا حضور دارد.

از نظر فرم، کلیسای نور تادائو آندو مینیمالیستی است و جزئیات مذهبی به یک برآمدگی ساده صلیب شکل کاهش یافته است، که اغلب به‌عنوان فضایی به‌طور ناراحت‌کننده‌ای خالی، تهی و نامشخص مورد انتقاد قرار می‌گیرد.

اگرچه ممکن است به‌نظر برسد که این کلیسا چیزی جز شش دیوار و یک سقف نیست، اما سطحی کامل از زیبایی‌شناسی طراحی توسط آندو و پیمانکارانش در این بنا اجرا شده که اغلب توسط حاضران به‌درستی درک نشده و نادیده گرفته می‌شود.

به‌عنوان یک سازه مدرن و مینیمالیستی، کلیسای نور خلوص معماری‌ای را به نمایش می‌گذارد که در جزئیات آن یافت می‌شود. حجم بتن مسلح این کلیسا عاری از هرگونه تزئینی است که بخشی از فرآیند ساخت نباشد. درزها و اتصالات بتن با دقت و ظرافت توسط نجاران استادکار ژاپنی، به همراه آندو، ساخته شده‌اند و سطحی کاملاً صاف و اتصالاتی دقیقاً هم‌تراز ایجاد کرده‌اند. به‌حدی که درزهای قالب‌بندی بتن با برآمدگی صلیب در نمای شرقی کلیسا به‌طور کامل هماهنگ و هم‌راستا هستند.

ساخت بتن تأکیدی بر تمرکز اصلی آندو بر سادگی و زیبایی‌شناسی مینیمالیستی است؛ اما نحوه ریختن و قالب‌گیری بتن به آن کیفیتی درخشان می‌بخشد هنگامی که در معرض نور طبیعی قرار می‌گیرد. تصمیم آندو برای قرار دادن صلیب در نمای شرقی، امکان ورود نور به فضای داخلی در ساعات اولیه صبح و در طول روز را فراهم می‌کند. این نور تأثیری دگرگون‌کننده بر دیوارهای بتنی داخلی دارد، به‌طوری که حجم تاریک به یک جعبه روشن تبدیل می‌شود. رویکرد آندو به نور و بتن در کلیسای نور و سایر پروژه‌های او، اثری سورئال دارد که به شکلی ادراکی، ماده را به غیرماده، تاریکی را به روشنایی، و نور را به فضا تبدیل می‌کند.

«در تمام آثارم، نور یک عامل کنترل‌کننده مهم است. من فضاهای محصور را عمدتاً با استفاده از دیوارهای ضخیم بتنی ایجاد می‌کنم. دلیل اصلی این کار، خلق مکانی برای فرد است؛ یک قلمرو شخصی در دل جامعه. زمانی که عوامل خارجی محیط یک شهر نیازمند دیوارهایی بدون بازشو هستند، فضای داخلی باید به شکلی ویژه، غنی و رضایت‌بخش باشد.» – تادائو آندو

جهت دسترسی به پروژه‌های بیشتر به این صفحه از سایت مراجعه کنید.