کانسپت و توضیحات به بیان معمار طرح

تایپولوژی خانه با مطالعات و شناخت از زمینه، گونه گذشته اش و ارتباطش به عنوان یک جز با شهر و اقلیم، به مانند موجودی برونگرا که اجزا و عناصرش کلاژ گونه در ارتباط باهم هستند، مورد خوانش قرار گرفت. حال سؤالی مطرح می شود که چگونه می توان روایتی دیگر از ویلا در مقابل گونه گذشته خود قرار داد؟ آیا در یک پروژه معاصر، روابط فضاها می توانند در تعامل با گونه گذشته خود، بازطراحی شوند؟
موضوع این پروژه طراحی ویلا در زمینی به مساحت ۷۰۰ متر مربع است. این سایت در شهرک سیکاس واقع در منطقه سیسنگان قرار دارد که از شمال و جنوب همسایگی داشته و از غرب همجوار شالیزار می باشد.

در قدم اول برنامه ى ویلا را تعریف کرده و در لایه سازماندهی، به صورت مجزا و جداگانه در دو فضای عمومی و سه فضای خصوصی با امکانات مستقل آن را معرفى می کنیم. فضای عمومی پروژه به واسطه یک انفصال به دو بخش در دو تراز تقسیم می شود. بخش خصوصی نیز، کلبه هایی برش خورده رو به منظر اطراف هستند که در دو تراز و با فاصله از یکدیگر، به شکلى جداگانه و مستقل جانمایى می شوند.

پروژه از سطح زمین جدا شده و سطح اشغال زمین در حیاط به فضای استخر و فضاى مهمانى که مانند یک جزیره در میان استخر قرار گرفته است، اختصاص داده می شود. در نهایت با گسستى در بین بخش عمومى خانه و واحدهاى خصوصى، حیاطى در لایه ای میانی ایجاد شد. بدین صورت لایه برنامه معرفى می شود. عناصر و اجزای عملکردی (دسترسی ها، سازه و تأسیسات) هم خود را به صورت نمایان (expose) تعریف می کنند. بدین گونه با روی هم انداختن دو لایه برنامه و عناصر روابط پروژه شکل می گیرد. فاصله ها در پروژه به کمک معضلات زمین که از شمال و جنوب بواسطه همسایگی بسته شده است، می آیند و همچنین مسئله نورگیری و رطوبت منطقه را حین ایجاد حریم پاسخ می دهند. در واقع ما در این پروژه با ایده انفصال و حل لایه های عملکردی، در جهت ارائه ساختارى دیگر از تایپ عمومى ویلا هستیم.