پروژه میدان مترو جهاد بازطراحی به‌ظاهر ساده‌ای از ورودی یک ایستگاه مترو در تقاطع پرترافیک شهری تهران است. این پروژه، یک زیرساخت حمل‌ونقل را به یک نشانه محلی اجتماعی و یک فضای عمومی جدید در محله تبدیل کرده است.

میدان مترو جهاد پیش‌تر یک بنای تک‌طبقه فرسوده در تقاطع شهری فاقد جذابیت بود. با اضافه شدن مجموعه‌ای از طاق‌های آجری ساده و با جزئیات دقیق، که به‌عنوان پوششی جدید بالای پله‌برقی‌های ورودی ایجاد شده‌اند، معماران این ورودی جدید را به یک فضای سه‌طبقه و روشن تبدیل کرده‌اند.

این فضا به زیبایی طراحی شده است تا از سطح زمین قابل مشاهده باشد، با نشیمن‌گاه‌های مینی‌تئاتر در طاق‌های مجاور؛ فضایی برای ملاقات، انتظار یا تماشای اجراهای نمایشی. آرایش ساده طاق‌ها همچنین گالری‌های داخلی و نقاط ورود را شکل می‌دهد.

دست‌فروشان محلی در اطراف این طاق‌ها محصولات خود را می‌فروشند. این طاق‌ها، یک فرم سنتی ایرانی را به کاربردی روزمره و آسان بازگردانده‌اند و شکل مجسمه‌وار آن‌ها حس تازه‌ای از هویت به محله می‌بخشد.

این سازه‌ها که از ساختارهای مشبک ساده تشکیل شده‌اند، با آجرهای لمسی پوشانده شده‌اند. آجر، ماده‌ای است که برای اقلیم و سطح آلودگی تهران مناسب است، همچنین با بودجه محدود این شهر همخوانی دارد. در شهری که هزینه نیروی کار کمتر از بسیاری از زنجیره‌های تأمین محصولات مدرن است، استفاده از آجر رویکردی ذاتاً پایدارتر به شمار می‌آید.

برای این پروژه، ۳۰۰,۰۰۰ آجر از خاک محلی در کارگاه‌های سنتی مناطق روستایی اطراف ساخته شد.

ورودی‌های سیستم متروی تهران در یک پروژه تحقیقاتی که توسط معماران آغاز شده بود، به‌عنوان فضاهایی شناسایی شدند که مردم به‌طور سنتی در آن‌ها گرد هم می‌آیند. این ورودی‌ها فرصتی برای ایجاد فضاهای اجتماعی غیررسمی داخلی و خارجی در سراسر شهر، همزمان با ارتقاء زیرساخت‌ها، ارائه می‌دادند.

این سایت خاص همچنین در یکی از جاده‌های اصلی تهران قرار دارد، که بخشی از برنامه‌ریزی شهری اولیه شهر بوده و به خاطر بناهای عمومی در بخش‌های دیگر آن شناخته می‌شود. ایده ایجاد یک نشانه محلی دیگر در این مسیر، گسترشی طبیعی از این مفهوم بود.

(متن ترجمه شده از انگلیسی)