لوگو رسانه جهان معماری

House in an Olive Grove

House in an Olive Grove

Invisible Studio

Greece

House in an Olive Grove

Invisible Studio

استان Greece

ویدیو
ویدیو و انیمیشنی برای نمایش وجود ندارد
دیاگرام های طراحی

مدارک این پروژه فاقد دیاگرام های طراحی می باشد.

پلان و نما
مقاطع و جزییات
توضیحات فارسی

• معماران: استودیو اینویزیبل
• سال: 2024
• عکاسان: جیم استفنسون، پیرز تیلور
• تیم طراحی: استودیو اینویزیبل
• کشور: یونان


توصیف متنی ارائه‌شده توسط معماران. استودیو اینویزیبل یک پناهگاه روستایی “خشن و آماده” برای منطبق شدن با آب‌وهوای روستای یونان طراحی کرده است – خانه جدید در یک باغ زیتون توسط پیرز تیلور از استودیو اینویزیبل برای خانواده‌اش طراحی شده است، با درک شرایط اقلیمی و مصالح محلی. زیبایی‌شناسی مینیمالیستی و گاهی خشن انتخابی عمدی است برای ایجاد معماری‌ای که انعطاف‌پذیر باشد تا به راحتی قابل تطبیق در آینده باشد، در حالی که هنوز نیازهای اساسی پناهگاه، سایه، خواب و فضاهای جمعی را تأمین می‌کند.
پیرز تیلور از اوایل دهه 1970 از این منطقه در یونان بازدید می‌کند و برایش مهم بود که ساختمان جدید از تاریخ غنی ساخت سازه‌های ابتدایی با مصالحی که مردم در دسترس داشتند، الهام بگیرد. این جزیره هنوز توسط کشاورزی کوچک‌مقیاس تسلط دارد و بی‌پروایی در آن وجود دارد که به‌عنوان یک ضدزهر خوشایند در برابر تجربه معمول معمارانی است که سعی دارند فرآیند طراحی و ساخت را کنترل کنند. الهام از معمارانی مانند گلن مورکات گرفته شده است که نوعی طراحی پاسخگو به اقلیم را پایه‌گذاری کرده است که به‌شدت تحت تأثیر مناظر اطراف آن قرار دارد.

خانه در یک منطقه زلزله‌خیز و در معرض خطر آتش‌سوزی قرار دارد و مواد محدودی برای ساخت وجود دارد به جز بتن مسلح با استفاده از سنگ‌ریزه‌های سنگ آهک محلی (ساخت قالب‌ها یک مهارت محلی کلیدی است). اتاق‌های ساده‌ای در داخل حجم اصلی وجود دارند که به‌طور کامل از بتن ساخته شده‌اند (دیوارها، کف‌ها، سقف‌ها، آشپزخانه، برخی مبلمان) و در بالای آن یک فضای نشیمن وسیع و سایه‌دار زیر سقفی گالوانیزه از ورق‌های موج‌دار که روی تیرهای خرپایی تقویت‌شده با میله‌های فولادی قرمز اکسید پشتیبانی می‌شود، قرار دارد. این طراحی نیز به مهارت‌ها و مصالح موجود در منطقه اشاره دارد. هیچ شیشه‌ای در ساخت خانه استفاده نشده است و تنها از شبکه‌های کشویی مش جوش‌خورده گالوانیزه، شبکه‌های کشویی جداگانه برای حشرات و پرده‌های پلاستیکی استفاده شده است. مصالح اغلب بر اساس آنچه که از فروشگاه‌های لوازم‌سازی در روستا در دسترس بوده انتخاب شده‌اند. هیچ‌گونه تزئینات طراحی‌ای وجود ندارد که نشان دهد این ساختمان، معماری (با A بزرگ) است. هیچ دروازه‌ای، حصاری و هیچ تغییر در منظر اطراف آن دیده نمی‌شود.

پیرز تیلور، مدیر استودیو اینویزیبل، گفت: “من می‌خواستم ساختمانی بسازم که در آن تمام ‘اشتباهات’ به وضوح دیده شوند، یعنی فرآیندها و تصمیماتی که توسط اهالی محلی که خانه را ساخته‌اند گرفته شده است. سازمان‌دهی قالب‌بندی‌ها غیرمعمول است، اما منطق و زبانی دارد که بر اساس مصالحی که در دسترس داشتند و توالی‌ای که در آن کار کرده‌اند، شکل گرفته است. “این یک تلاش آگاهانه بوده است برای ساخت خانه‌ای که ریشه در مصالح، تکنیک‌ها و منابعی دارد که در یک جزیره کوچک یونانی وجود دارد، نگران از دست رفتن هویت که از ساخت تعداد زیادی ساختمان مشابه و عمومی در اینجا در طی 50 سال اخیر به وجود آمده است. با خانه در یک باغ زیتون، من حس می‌کردم که فرصتی برای توسعه معماری از چیزهای عادی، روزمره و محلی وجود دارد که در جستجوی ویلاهایی با سقف‌های کاشی‌کاری شده مدیترانه‌ای، دیوارهای کرم‌رنگ و کف‌های مرمری نادیده گرفته شده‌اند، در حالی که در این زمینه، محلی بودن ویژگی‌ها و غنای خاص خود را دارد.”

English Description

Architects: Invisible Studio

Year: 2024

Photographs:Jim Stephenson, Piers Taylor

Design Team: Invisible Studio

Country: Greece


Text description provided by the architects. Invisible Studio creates a ‘rough and ready’ rural retreat to suit the climate of the Greek countryside – The new House in an Olive Grove was designed by Piers Taylor of Invisible Studio for his family, with an appreciation of the local climate and materials. The minimalist, and sometimes rough, aesthetic is a deliberate choice to create an architecture that is flexible for future adaptation while still providing for the basic needs of shelter, shade, sleep, and communal spaces.

Taylor has been visiting this area in Greece since the early 1970s and it was important that the new building should draw upon the rich local history of making rudimentary structures out of the materials that people had to hand. The island is still dominated by small-scale agriculture and there is a lack of preciousness that is a welcome antidote to the usual experience of architects trying to control the design and construction process. Inspiration was also taken from architects such as Glenn Murcutt, who pioneered a type of climate-responsive design that is heavily influenced by the landscape that surrounds it.

 

The house is located in an earthquake zone and fire danger zone, and there are limited materials to build with other than reinforced concrete using local limestone aggregate (making formwork is a key local skill). There are simple rooms contained within the main volume, made entirely from concrete (walls, floors, ceilings, kitchen, some furniture), and on top, a large shaded living space under a corrugated roof supported on red oxide reinforcement bar trusses, again, drawing on the skills and materials available locally. There is no glass involved in the creation of the house, only galvanized weldmesh sliding screens, separate sliding insect screens, and plastic curtains. Materials were often selected by what was available from the hardware store in the village. There are no designer inflections that suggest this is (capital A) architecture. There is no gate, no fence, and no taming of the landscape around it.

Piers Taylor, director of Invisible Studio said: “I wanted to create a building whereby all of the ‘mistakes’ are made evident, meaning the processes and decisions made by the locals who built the house. The organization of the formwork is eccentric but has a logic and a language based on the materials they had to hand, in and the sequence in which they worked. “There has been a conscious attempt to make a house that is rooted in the materials, techniques, and resources that exist in a small Greek island, existentially concerned with the loss of identity that comes from a multitude of ubiquitous and generic buildings that have been built here over the last 50 years. With House an Olive Grove, I had an increasing sense that there was an opportunity to develop architecture from the ordinary, the everyday, and the local which was overlooked in the pursuit of the generic Mediterranean tiled roof, cream rendered, marble-floored villa, in a context where the local has an extraordinary specificity and richness.”

 

 

نظرات پست

یک دیدگاه بنویسید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد

” تمامی حقوق مادی و معنوی محتوا متعلق به پایگاه خبری جهان معماری می باشد “