محله مجد واقع در منطقه شماره ۲ شهرداری مشهد یکی از محله های قدیمی با قدمتی حدود صد سال است. تاریخچه ترکیب خانه های باغ، باغ های میوه و تاک های انگور حداقل به چهارصد سال پیش برمی گردد. ردپای این بستر ارگانیک امروزه به شکل خیابان های غیر هندسی که درختان چند ساله را در خود جای داده است، دیده می شود.
از آنجایی که ساکنان محله برای مدت طولانی در آنجا زندگی کرده اند، اکثر اقوام یک خانواده ترجیح داده اند که فاصله کمی از یکدیگر داشته باشند. این موضوع در طول زمان منجر به توسعه روابط همسایگی شده است که منجر به ایجاد حس تعلق و اشتیاق به بافت در مردم شده است. محله مجد در مقایسه با سایر نقاط شهر یکی از معدود مناطق مشهد است که میزان ساخت و ساز نسبتاً پایینی دارد. در نتیجه تقاضای نسل جوان و تلاش مردمی برای ارتقای کیفیت فضای زندگی خود، امروزه اکثر ساخت‌وسازهایی که در این منطقه انجام می‌شود، بر اساس نیاز انجام می‌شود.
کارفرما یکی از اهالی قدیمی مجد است. نزدیکی او به محل کار (طلافروشی) و سابقه زندگی در محله انگیزه اصلی او برای ادامه زندگی در این زمینه بود. پروژه به عنوان زمینی به مساحت ۲۵۰ متر به سمت شمال با تراکم بالا برای دفتر ما تعریف شد.
برنامه اولیه کارفرما ساخت یک آپارتمان شش طبقه برای استفاده مالک در یک طبقه و شکل‌گیری سایر طبقات به صورت یک ساختمان کلاسیک و قابل اجاره در طبقات باقیمانده بود.
طی تحقیقات اولیه و بحث در مورد سبک زندگی کارفرما، چشم انداز گسترش سطح مسکونی در مجموع دو طبقه و تعریف واحد دوبلکس ارائه شد. همچنین، بر اساس نتایج مطالعات سایت، پتانسیل طبقات بالا از نظر عدم اشرافیت اطراف و امکان دید مناسب مشخص شد. در نتیجه، واحد دوبلکس در دو طبقه بالایی قرار گرفت که بخش عمده پشت بام آن به صورت روف گاردن طراحی شد، به گونه‌ای که تصور یک خانه حیاط‌دار تبدیل شده به آپارتمان مسکونی را تداعی می‌کند.
ایده – با توجه به نگرش غیرسرمایه‌گذارانه کارفرما در پروژه و ایجاد خانه‌ای باکیفیت برای خود و ساکنان بومی بافت، اولین دغدغه دفتر ما حول این موضوع شکل گرفت که چگونه می‌توان حس تعلق ساکنان پروژه به محله را بهبود بخشید و حس تعلق و خاطرات عابران و روابط همسایگی را توسعه داد و روح جدیدی به کالبد آن بخشید. از سوی دیگر، حرفه کارفرما (فروش طلا)، ظرافت و نحوه توجه او به تزئینات و قطعات طلایی که از آن بیرون می‌کشد، به ما این اعتماد را داد تا در مورد انتخاب ویژگی متمرکز بر عنصر نگاره انگور به توافق برسیم.
نگاره انگور به عنوان یادآوری خاطرات برای عابران محله، به استراتژی‌ای تبدیل شد تا یادگاری از باغ‌های از دست رفته مشهد و نگاره‌های انگوری باشد که زمانی خیابان‌ها و کوچه‌های این محله را تزئین می‌کرد. پلان با انعطاف‌پذیری و پتانسیل ایجاد فضاهای چندمنظوره در طبقات تک واحدی طراحی شد. تراس به عنوان فضای میانی، در گام نخست به فضای کار آشپزخانه حریم می‌بخشد و همزمان کیفیت فضای باز و نیمه‌باز را به عمق فضا می‌افزاید.