محمد، مالک یک برند معتبر فرش صادراتی، یک اقامتگاه قدیمی در منطقه تاریخی و معروف باغ قوشخانه اصفهان خریداری کرده است که تعداد زیادی قالیباف را در خود جای داده است. قصد او این بود که کل سازه موجود را خراب کند و یک ساختمان مدرن را که به فعالیت‌های شناور اختصاص داده شده بود بسازد: قالی‌بافی، نمایشگاه، آتلیه طراحی و اقامتگاه‌های موقت برای مهمانان محترم. با در نظر گرفتن پارامترهای پروژه، یک پرسش مهم مطرح شد: به دلیل وجود سازه‌های ارزشمند اما فرسوده – یا متروکه یا کاملاً تخریب شده، که با چند طبقه جایگزین شده‌اند، آیا می‌توانیم تنها با افزودن یک ساختار جدید، تنظیماتی را برای تکمیل پازل به دست آوریم؟ آیا یک راه حل می‌تواند نیازهای کارفرما را در کنار به حداقل رساندن اختلالات ساختاری، تولید زباله و جلوگیری از استفاده مجدد از مصالح جدید برآورده کند؟
نَـــ -‌ ساختن
با مطالعه شرایط محله و محدودیت‌ها و امکانات پروژه، تصمیم گرفتیم بدون مداخله در وضع موجود، داخل پروژه شویم و به جای تخریب کل بنا و ایجاد یک ساختمان جدید، پیشنهاد ساخت «یک ساختار در یک ساختمان» را دادیم و یک‌ حجم سبک را با ظرافت، درون دیوار‌های قدیمی موجود قرار دادیم. پس به این منظور قسمت طویله قدیمی بنا را که امروز بلااستفاده و فضایی جدا افتاده بود را برای اضافه کردن سازه‌ی جدید در نظر گرفتیم.
با توجه به عدم وجود نماها یا پوشش‌های کاذب در این مجاورت و حضور دیوار آجری به عنوان مصالح اصلی، تصمیم گرفته شد تا از اصالت و یکپارچگی هر مصالح به کار رفته در طراحی سازه جدید حمایت شود. این رویکرد به دنبال حفظ شفافیت و خامی ساختار و در عین حال تقویت یک رابطه همزیستی بین عناصر قدیمی و جدید است و در نتیجه به ارزش هر دو می‌افزاید.
سازه شناور: با توجه به اختلاف ارتفاع بین ورودی اولیه سازه موجود و کوچه عقبی، ساختار جدید از نظر استراتژیک با سطح زمین تثبیت شده همسو می‌شود. این تصمیم، ناهماهنگی سطح با سقف سازه موجود و همچنین تخلیه فضای زیرین (پیلوت) را برای استفاده به عنوان یک منطقه نیمه باز کاهش می‌دهد. این طرح یک حجم استوانه‌ای شکل است که توسط سه ستون فلزی جاگذاری شده و فضایی باز را در کنار نمای پانوراما ایجاد کرده است.
این پیکربندی یک گفتگوی بصری عمدی بین عصر سنت و مدرنیته است که بر همزیستی متمایز و در عین حال هماهنگ آنها تأکید دارد.
ظرفیت فضا: طراحی سازه‌های جدید مستلزم تعیین نحوه استفاده از فضا بر اساس نیازهای آینده توسط کارفرما است. برای تسهیل طیف وسیعی از عملکردها و اطمینان از سازگاری، هر دو حیاط، همراه با پشت بام، با سنگریزه معدنی پوشیده شده‌اند. این انتخاب عملی نه تنها رویدادهای متنوع، نمایش فرش، نمایشگاه ها، و رنگرزی نخ را در خود جای می دهد، بلکه بر تلاقی سنت و نوآوری نیز تأکید می‌کند. بخش قالی بافی به اتاق‌های بخش قدیمی اختصاص یافته است، در حالی که سازه شناور جدید یک استودیو همه کاره است که برای اهداف مختلف از جمله اقامت موقت، جلسات و آتلیه طراحی فرش شخصی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در اصل، این طرح می‌خواهد ترکیبی یکپارچه از سنت و مدرنیته ایجاد کند، ارزش ذاتی قدیمی را ارج نهاده و در عین حال لایه‌ای معاصر را معرفی کند که اهمیت تاریخی آن را غنی و ارتقا می‌بخشد.