منو
منو
در زندگی شهری امروزی، تغییری به سمت اقامت در آپارتمان های جدا از طبیعت وجود دارد که اغلب، کیفیت های زیادی از فضاهای زندگی را قربانی می کنند. “Hanna House” تلاشی برای ایجاد خانه ای است که با وجود ردپای کوچکش با نور و طبیعت تعامل داشته باشد و تجربه زندگی دلپذیری را به ساکنانش ارائه دهد. در ابتدا خانه ای در زمینی به مساحت ۱۰۰ متر مربع به ابعاد ۵ در ۲۰ متر واقع در محله پرجمعیت قدیمی خیابان دولت تهران برای کارفرما طراحی شد. این طرح بر آرایش عمودی مقاطع برای ایجاد تنوع فضایی و بصری تأکید داشت. جالب اینجاست که این خانه حتی نام خود را از یکی از ساکنان کوچکش وام گرفته است، نامی که با شخصیت خانه طنین انداز شده است. در ادامه به شرح ویژگی های این پروژه خواهیم پرداخت.
دراز و باریک بودن قطعه به همراه احاطه شدن از سه طرف منجر به فاصله گرفتن خانه از همسایه شمالی شده و این موضوع این اجازه را می داد که نور طبیعی و هوای تازه بیشتری وارد فضا شود. علاوه بر این، خانه با ترکیب اتصالات عمودی در هسته خود، چیدمان فضاها را برای دسترسی بهتر به نور بهینه کرده است. «خانه حنا» به طرز ماهرانه ای حسی از تاریخ را در بافت های سطحی خود می بافد و به فضایی لذت بخش و گیرا دست می یابد که به طور هماهنگ با خواسته های زندگی معاصر و نیازهای عاطفی ساکنانش هماهنگ است.
همانطور که در آغوش این خانه قدم می گذارید، ترکیب آجرهای گرم و روستایی با خطوط معماری تمیز، محیطی دنج و صمیمی را نوید می دهد. پنجره ها که در ساختار بیرونی به زیبایی کم رنگ شده اند، مواد اولیه را به زیبایی به نمایش می گذارند. این خانه همچنین از سرامیک های دست ساز و رنگارنگ و چوب برای غنی سازی تجربه مسکونی و ایجاد ارتباط عمیق با خاطرات گرامی استفاده می کند.
یک دیوار آجری نمایان که از پایین ترین سطح خانه تا دیوارهای آجری پشت بام امتداد می یابد، به عنوان پایه راه پله خانه عمل می کند که ارتباط بین طراحی داخلی و خارجی پروژه را برجسته کرده است. نوری که از سقف شیشه ای راه پله می گذرد، بازی نور و زمان را به فضا اضافه می کند. عناصر نورگیر خانه که با پوشش های آجری آراسته شده اند، تا دو تراس و یک باغ فلزی معلق باز می شوند. اینها نه تنها به نور اجازه عبور می دهند بلکه فرصت هایی را برای اتصال فضاهای داخلی و خارجی خانه ایجاد می کنند. تراس ها در نما شکل های منحصر به فردی به خود می گیرند. دو قاب فلزی امکان دسترسی به مناطق کوچک در فضای باز را فراهم می کند و یک تراس وسیع تر اتاق نشیمن را با یک درخت چنار بزرگ در نزدیکی خود متصل می کند. آشپزخانه که برای گنجاندن یک فضای ناهارخوری طراحی شده است، دارای کابینت هایی است که به زیبایی یکپارچه شده اند، رنگ سبز آن ها با فضای سرسبز حیاط خلوت هماهنگ است.
این خانه فضاهای باز، بسته و نیمه باز را در حیاط و پشت بام خود ترکیب می کند. این ترکیب امکان ایجاد طیف متنوعی از تجربیات حسی را فراهم می کند، به ویژه در پشت بام، جایی که حرکت بین این مناطق تسهیل می شود. پوشش های سطح آجری وحدت خانه را در طول این انتقال حفظ می کنند، در حالی که سقف های شفاف و دیوارهای راه پله به طور یکپارچه فضای داخلی را با فضای باز مرتبط می کند. در قسمت شمالی پشت بام، استخر کوچک و جکوزی وجود دارد و با پوشش های گیاهی سرسبز و دیوارهای چوبی حریم خصوصی خود را پیدا می کنند. خانه، باز به نور، به گرمی محیط اطراف خود را در آغوش می گیرد. چیدمان پنجره ها تضمین می کند که فضاهای داخلی محدود از طریق شیشه های بدون درز به سمت بیرون گسترش می یابند و به طور همزمان بستری را برای تبادل فضای سبز بین فضای داخلی و خارجی فراهم می کنند. این پنجره های بزرگ برای نگهداری از تراس های کوچک مجاورشان و ایجاد گوشه های صندلی دنج از طریق طاقچه های با اندازه مناسب استفاده می کنند.
” تمامی حقوق مادی و معنوی محتوا متعلق به پایگاه خبری جهان معماری می باشد “