لوگو رسانه جهان معماری

تجهیز کارگاه گلخون

تجهیز کارگاه گلخون

مجتبی هوشنگیان شیرازی

استان فارس

تجهیز کارگاه گلخون

مجتبی هوشنگیان شیرازی

استان فارس

ویدیو
ویدیو و انیمیشنی برای نمایش وجود ندارد
دیاگرام های طراحی
پلان و نما
مقاطع و جزییات

این پروژه فاقد مدارک مقاطع و جزییات اجرایی می باشد.

اطلاعات پروژه
نام پروژه :
تجهیز کارگاه گلخون
موقعیت پروژه :
استان فارس
آدرس پروژه :
شیراز، بزرگراه کوهسار مهدی
شرکت مشاور :
استودیو معماری مشیر
معمار مسئول :
مجتبی هوشنگیان شیرازی
تیم طراحی :
رخساره شکیبایی، هیلدا خزائی نژاد، هدیه بی طرف حقیقی
گرافیک و پرزانته :
گلبرگ کامیاب، فاطمه شعبانی
تاریخ آغاز پروژه :
1401
تاریخ پایان پروژه :
1402
مساحت زمین ( متر مربع ) :
700
مساحت زیر بنا ( متر مربع ) :
220
دسته بندی کاربری :
بناهای عمومی
تیم اجرایی :
مجتبی هوشنگیان شیرازی، مجتبی باقری، علی عسگری، دکتر قائدیان
كارفرما :
آقای مجتبی باقری
عکاسی پروژه :
آرش اختران
توضیحات فارسی

با ورود هر پروژه معماری به میز تیم طراحی یک دفتر، اولین و بارزترین روشی که می‌توان برای حصول اثری دغدغه مند ارائه کرد، پیدا کردن چالش طراحی آن پروژه است. اما وقتی این دغدغه از قبل وجود داشته باشد، طراح به عنوان یک پیشنهاد دهنده میتواند نقش پررنگ تری را ایفا کند. نقشی شبیه به مسئولیت اجتماعی یا حرفه ای. پروژه تجهیز کارگاه ساختمان گلخون از این دست پروژه هاست. پروژه ای که با پیشنهاد تیم طراحی به عنوان دغدغه ذهنی از سازه ای موقت تجهیز کارگاه، قبل از خرید چند کانکس پیش ساخته به کارفرمای محترم پیشنهاد شد.

داستان از جایی شروع شد که کارفرمای پروژه تصمیم به ساخت یک آپارتمان هفت طبقه در یک زمین 1000 متری گرفت و وقتی تیم طراحی متوجه شد که مالک زمین کنار پروژه نیز با مالک این پروژه یکی است و قرار است در پلاک دوم تجهیز کارگاه شکل بگیرد و دو ساختمان بنایی برای اتاق نگهبان و اتاق استراحت کارگران در زمین دوم و وجود دارد. ایده ی به وجود آمدن یک ساختمان موقت و واصل بین دو ساختمان موجود را مطرح و ارائه کرد. معمولا سازه های تجهیز کارگاه سازه های موقتی هستند که هم کاراکتر دفاتر اداری و یا طراحی را ندارند و هم در مدت اجرای ساختمان اگر آسیب زننده نباشند، کمکی به چهره شهر نمی کنند. ساختمان تجهیز کارگاه گلخون با چند هدف اصلی طراحی شد
1. تلاش برای تست کردن ایده ی ساختمان اصلی توسط مصرف کننده ی نهایی و شهر. ساختمان اصلی پروژه در لبه ای از شهر شیراز قرار دارد که دقیقا یک بلوار ۷۰ متری خطی پر رنگ از شمال به جنوب شیراز کشیده است. این خط از تونل های کوههای شمالی شیراز شروع می شود و تا خروجی جنوبی شهر به سمت بوشهر ادامه دارد. حال این خط پر رنگ در محل پروژه دقیقا مرزی را بین بلوک های شهری و باغات قصر دشت بوجود می آورد. ایده ی طراحی ساختمان اصلی تلاش برای حفظ ارتباط افقی بین شهر و باغات قصر دشت از طریق کم رنگ کردن مداخله ساختمان دارد. این تلاش با اختصاص یک طبقه (همكف ۷۰۰۰ متر مربع) از ساختمان به فضای مشاعی پروژه دارد تا بتواند شفافیت بین شهر و باغات را ایجاد کند.
حال این ایده در ساختمان تجهیز کارگاه به صورتی شکل می گیرد که اول دو ساختمان بنایی را به هم وصل کند و درختان موجود در سایت و جوی آب قصر دشت را تا حد امکان محترم می شمارد و دغدغه ارتباط شهر و باغات را از همین ابتدا به صورت جدی مطرح کند و دوم این که فرم و متریال و رنگ آن موقتی بودن و انتقادی بودن بدون تحمیل هزینه سنگین آن را شرح دهد.

2. تلاش برای کیفیت بخشی به محیط کار یک گروه به مدت ۴ الی ۵ سال: در هدف دوم تیم طراحی با دو ایده روبه رو است. ایده اول هم زیستی انسانهایی که همکار هستند و به علت مناسبات شغلی هر روزه در ارتباط نزدیک قرار می گیرند. نظافت چی، نگهبان کارفرما، نقشه بردار ،کارگر حسابدار سرکارگر، مهندس طراح، مجری، نقشه برداری و … که بدون این که سمت شغلی آنان مطرح باشد حق داشتن مکان مناسبی برای کار و استراحت و بهره گیری از نور و ویو را دارند و ایده دوم کیفیت بخشی به محیط کار هم با بهره گیری از ویو های ساختمان اصلی که در آینده ساخته می شود و هم با اضافه کردن فضاهایی مثل فضاهای گفتمان، فضای کافی شاپ (مورد استفاده همه نیروها) اتاق جلسات پیمانکاران (که معمولا در پروژه ها محل مناسبی جز ماشین و پاتشستن روی بلوک ها پیدا نمی کنند).

3. احترام به شهر از روز اول در پروژه ای که حرفهای معمار را ۴ سال دیگر به شهر خواهد گفت: معمولا ایده های ساختمان های طراحی شده از زمانی به زبان معماری در شهر گفته می شوند که از روز بیان آن ایده (مخصوصا در یک پروژه چند هزار متری) چند سال گذشته است.

کاربری ها با یک الگوی مرکز گرا، در اطراف حیاط مرکزی شکل می گیرند تا بتوانند پویایی و تحرک را ضمن شفافیت در پروژه تداعی نمایند. از سویی ساختمان حجمی شبیه به یک گونه مسکونی تک واحدی و با شکلی آشنا در شیراز شکل گرفت گونه‌ای که معماری یک کوشک گسترده شده را به خاطر می آورد.
گروه طراحی این پروژه تصمیم گرفت ایده ساختمان اصلی را در غالب یک پروژه ی تجهیز کارگاه کوچک، زودتر به شهر اعلام کند. بلواری که در طول روز بیش از ۱۷۰۰۰ خودرو از شهروندان از آن عبور میکنند، می تواند محل بهتری (نسبت به فضای مجازی) برای ارائه ی مانیفست احتمالی معمار باشد. مسلما این مسئله توسط کارفرمای محترم درک شده و ایشان همکاری لازم را برای اجرای پروژه با تیم طراحی داشته اند اما تاثیر تبلیغاتی و اقتصادی ایده تجهیز کارگاه را نیز نمی توان نادیده گرفت.

English Description

When an architectural project enters the design team’s desk in an office, the most prominent way to achieve a thoughtful and meaningful work is to identify the design challenges of that project. However, if this concern already exists, the designer can play a more significant role, similar to a social or professional responsibility. The project for setting up the Golkhoon building workshop is one such project. It was a project that was proposed by the design team as a mental preoccupation, suggesting a temporary structure for the workshop before purchasing several pre-made containers to the esteemed client.
The story began when the client decided to build a seven-story apartment on a 1000-square-meter plot. When the design team realized that the owner of the adjacent land was the same as the project owner, and the workshop setup was to be established on the second plot where there were two existing buildings for the guard’s room and workers’ rest area, they proposed the idea of creating a temporary building that would connect the two existing buildings. Typically, workshop structures are temporary, lack the character of office or design spaces, and do not contribute positively to the urban landscape during construction. The Golkhoon workshop setup was designed with several main objectives:
1Testing the idea of the main building by the end user and the city: The main building of the project is located on the edge of Shiraz, where a 70-meter boulevard draws a prominent line from the north to the south of the city. This line starts from the tunnels of the northern mountains of Shiraz and continues to the southern exit towards Bushehr. At the project site, this prominent line creates a boundary between urban blocks and the Qasrdasht gardens. The design idea for the main building aims to maintain the horizontal connection between the city and the Qasrdasht gardens by minimizing the building’s intervention. This effort is reflected in dedicating one floor (the ground floor – 700 square meters) of the building to a shared space, allowing for transparency between the city and the gardens.
In the workshop setup building, this idea takes shape by first connecting the two existing buildings while respecting the existing trees on the site and the Qasrdasht water canal as much as possible, emphasizing the concern for the city-garden connection from the outset. Secondly, the form, material, and color of the building highlight its temporary nature and the critical stance it takes without imposing a heavy cost.
2Enhancing the quality of the working environment for a group for 4 to 5 years: The design team faced two ideas in this objective. The first idea was the coexistence of people who are colleagues and are in close daily contact due to
work relationships. Janitors, guards, clients, surveyors, workers, accountants, foremen, design engineers, contractors, surveyors, etc., regardless of their job titles, deserve to have a suitable place for work and rest, benefiting from light and views. The second idea was to enhance the work environment quality by utilizing the views of the main building that will be constructed in the future and by adding spaces such as discussion areas, a café (accessible to all staff), and a contractor meeting room (which usually lacks a proper place other than cars or sitting on blocks).
3Respecting the city from day one in a project that will speak to the city in four years: Usually, the ideas of designed buildings are conveyed in the architectural language of the city years after the idea was first proposed (especially in a multi-thousand square meter project). The functions are organized around a central courtyard to evoke dynamism and movement while ensuring transparency in the project. Meanwhile, the building took on a volume resembling a single-unit residential form, reminiscent of an expanded pavilion architecture common in Shiraz.
The design team decided to announce the main building’s idea earlier to the city through a small workshop setup project. A boulevard that sees over 17,000 vehicles pass by daily could be a better place (compared to social media) for presenting the architect’s potential manifesto. Certainly, this issue was understood by the esteemed client, who cooperated with the design team to execute the project, but the promotional and economic impact of the workshop setup idea cannot be overlooked.

نظرات پست

یک دیدگاه بنویسید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد

” تمامی حقوق مادی و معنوی محتوا متعلق به پایگاه خبری جهان معماری می باشد “