منو
منو
این خانه در زمینی به مساحت ۲۵۰ متر مربع به صورت یک واحد در چهار طبقه تعریف گردیده است. دغدغه‌ی دید و منظر، مشرفیت و محرمیت در این پروژه به دنبال یافتن پاسخی دیگر بود. با الگوبرداری از ساختار معماری ایرانی برون‌گرا که در روستا‌های کهن اطراف مشهد اعم از کنگ و ازغد وجود دارد و تکامل آن را در شمال ایران و یا ابنیه می‌بینیم ، کل پروژه در یک نگاه به شکل یک ایوان و یک پنجره شکل گرفت که تراس کوچک‌تری را در طبقه‌ی دوم در دل خود جای داده است.
طرح گره‌ی این پنجره نیز از گونه‌های ایرانی با هندسه‌ی امروزی‌تری به صورت تکه‌دوزی درآمده است که پنجره‌ای وسیع با محرمیت مناسب به محیط پیرامون خود باز می‌کند. تراس‌ها در یک لایه بیرون از فضای خصوصی تعامل اجتماعی فراموش شده صاحبان خانه و همسایه‌ها را دوباره زنده می‌کند.
” تمامی حقوق مادی و معنوی محتوا متعلق به پایگاه خبری جهان معماری می باشد “