پروژه بازسازی ساختمان هانری کربن، بنایی واقع درخیابانی با همین نام در محله قدیمی شیخ هادی منطقه ۱۱ تهران با زیربنای ۱۱۱۶ مترمربع در سه طبقه مسکونی و پنج واحد تجاری در دوره پهلوی اول است. بخش مسکونی بنا در طبقه اول و دوم، با حفظ کاربری از دو واحد مسکونی با متراژ ۲۸۰ متر مربع تبدیل به شش واحد مسکونی با متراژهای ۶۰ تا ۱۲۰ مترمربع شد که دو واحد آن، با ایجاد ارتباط عمودی بین دو طبقه به واحدهای دوبلکس تبدیل شدند. طبقه زیرزمین که شامل انبارهای ساختمان قدیمی می‌شد همچنان در بخش شمالی شامل انبارها و تاسیسات بوده و از جنوب به حیاط جنوبی متصل شده است که با حفر گود حیاط، این فضا نیز اکنون به صورت همسطح با حیاط در ارتباط است. پنج مغازه زیر ساختمان تبدیل به کافه، شیرینی‌پزی و فروشگاه هنری شدند.

به عنوان نقطه اتصال با ترکیبی از کاربری‌های مسکونی، تجاری و فرهنگی، حجم الحاقی گالری روی بام این بنا طراحی و اجرا شد. جهت دسترسی به گالری، مسیری عمودی از ضلع شرقی ساختمان آغاز و با پله، پل و مسیرهایی پیرامون حیاط جنوبی، به تراس‌هایی می‌رسد که قسمتی از هدف طراحی این پروژه می‌باشد.

ایده و توسعه طراحی

پیشینه تاریخی این منطقه و استقرار بناها و مراکز فرهنگی مهمی مانند تالار وحدت، تئاتر شهر، سفارت‌های ایتالیا و فرانسه، همجواری با پهنه رودکی وپیاده‌راه شهریار و همچنین سکونت داریوش شایگان و تاسیس انجمن حکمت و فلسفه ایران توسط حسین نصر در این خیابان که آن را به خیابان فلاسفه تهران مشهور کرده است، ارزش‌های هویتی، فرهنگی و اجتماعی آن را ارتقا بخشیده است. این بنا از اواخر دهه پنجاه شمسی مانند بسیاری دیگر از بناهای این دوره‌ی مرکز شهر تهران توسط مالکین تخلیه و رها شده بود. واحدهای تجاری آن شامل شیرینی فروشی، قهوه فروشی و نجاری بودند.

تعامل و ارتباط مالکین و ساکنین این بنا با محیط شهری و امکان دعوت، جذب و ارائه خدمات به عموم توسط واحدهای تجاری هسته اولیه ایده بازسازی این بنا و برنامه فیزیکی جدید آن بود. با هدف احیای دوباره زندگی در مرکز شهر تهران و گسترش پروژه باز زنده سازی بافت های شهری برنامه فیزیکی جدیدی برای این ساختمان تعریف و احجام الحاقی به آن اضافه شد. هدف از تعریف، طراحی و اجرای چنین پروژه هایی بازگرداندن قشر جدیدی از عموم به مرکز شهر تهران و محله هایی است که هویت خود را به عنوان منطقه ای مسکونی با امکانات شهری از دست داده اند و شکلی اداری-تجاری به خود گرفته اند.

با ایجاد پروژه هایی چند وجهی که کاربری مسکونی بخش مهم و لازمه آن است بخشی از جمعیت برای زندگی و در کنار آن کار و تفریح به این محله باز میگردند و علاوه بر رونق دادن دوباره به محله حس امیدواری، تعلق و علاقه را نسبت به محله در ساکنین قدیمی افزایش می دهند. طی این فرایند میل به فروش و یا رها کردن ملک توسط مالکین بناهای قدیمی کاهش می یابد و بازسازی چنین بناهای ارزشمندی جهت حفظ و احیای آنها بیشتر خواهد شد.