پروژه شیمی گیاه یک آپارتمان مسکونی ساخته شده بود که به مدت چندین سال خالی از سکنه باقی مانده بود و مالک جدید تصمیم به تغییرات جزئی در پوسته نما داشت. با تعامل بین کارفرما و تیم ما، تصمیم به تغییر عمده در فضاهای داخلی و نماهای آپارتمان گرفته شد. آپارتمان مذکور از دو دسترسی شمالی و جنوبی کاملا متفاوتی برخوردار بود. با توجه به عوامل اثرگذار متفاوت بر هر یک از نماها و همچنین در ارتباط نبودن دو نما، هر جبهه تصمیم گرفته شده که به صورتی طراحی شود که پاسخگو نیازهای همان سمت باشد. با وجود تمامی تمایز ها سعی شده در انتخاب المان ها ، رنگ، متریال و… به اشتراکاتی برسیم که هر نما به مثابه دو عضو یک خانواده باشد ولی با شخصیت کاملا مستقل.

نمای شمالی:

نمای وضع موجود در جبهه ی شمالی، نمایی شکسته و منقطع بود و به جهت باریک بودن کوچه در این سمت، ساختمان از ابتدای کوچه دیده نمی شد. ما با ایجاد بازشوهای حجمی در جهات مختلف سعی در پر کردن فضاهای خالی ناشی از نمای شکسته و ایجاد  انسجام در آن داشتیم. جهت گیری متفاوت این بازشوها علاوه بر امکان بهره مندی از مناظر متفاوت شهری، امکان تبدیل سطحی دو بعدی را به نمایی حجمی فراهم کرد و شهروندی که در حال عبور از کوچه باریک است می تواند ارتباط بصری بیشتری با این جبهه برقرار کند. به علاوه این چرخش در قاب پنجره ها امکان کنترل و استفاده از نور مطلوب خورشید در قسمت هایی از نما که در جهت شمال شرقی بودند را فراهم می کرد.

نمای جنوبی:

برخلاف بخش شمالی، کوچه در قسمت جنوبی عریض بود و دید و منظر گسترده تری در اختیار می گذاشت. در این جبهه با خلق یک شبکه فلزی امکان جایگذاری بازشوهای آکاردئونی مشبک متحرک و پوشش گیاهی فراهم شد که باعث کنترل دید و نور جنوب به فضای داخلی می شود. این بازشوهای متحرک امکان تغییر حالت به ساکن آن واحد نسبت به خواسته آنها در فصول مختلف می دهد.

در طراحی حیاط این مجتمع تلاش اصلی ما این بود که بتوانیم فضایی خلق کنیم که از مدل حیاط های آپارتمان متداول خارج شویم. بدین جهت سعی کردیم با خلق محیطی تعاملی، قابلیت استفاده از آن برای گروه های سنی مختلف را فراهم آوریم. سنگ های به کار رفته در نما در کف حیاط تا پیاده رو در خارج مجتمع امتداد می یابد. سکوهای طراحی شده علاوه بر امکان نشستن، در بخش هایی قابلیت بازی کردن به عنوان سرسره برای کودکان فراهم می آورد. طراحی فضاهای بازی چون سرسره و تاب در این حیاط علاوه بر کودکان، امکان تعامل سایر ساکنین را نیز فراهم می کند.  در طراحی جداره متصل به خیابان سعی شد به صورتی شفاف در نظر گرفته شود که ارتباط تنگاتنگی بین درون و بیرون مجموعه شکل گیرد.