پروژه خانه‌­ي نعنا بازسازي يک ساختمان ویلایی معمول – بدون ارزش معماري تاریخی – براي يک خانواده متوسط در شهر کاشان، با بودجه اي بسيار محدود بود. هدف اصلی کارفرما از بازسازي پروژه، انتقال سرویس بهداشتی و حمام از حیاط به فضای داخل، اضافه کردن یک اتاق خواب در صورت امکان و حذف کامل عناصر ساختمان قديمی بود که در طول زمان خسته‌شان کرده بود. به نظر می‌رسيد نگه داشتن هر عنصر قديمی (حتي شيشه های رنگي جداره نما) بيش از آنکه برای کارفرما خاطره انگيز باشد، نگران کننده است. در روند تخريب پروژه، به فضاي هدر رفته زيرزمين برخورد کردیم که براي سال ها بدون استفاده مانده بود. ولي متاسفانه کارفرما اصرار زيادي به پر نمودن اين فضا داشت! کاري که مي توانستيم انجام دهيم يک معامله ي پاياپاي بود. المان هاي قديمي طبقه بالا را تا حد امکان حذف کنيم  و در عوض مجوز نگه داشتن زيرزمين را بگيريم!

در بازسازي طبقه همکف، با توجه به ناکارآمد بودن سازماندهي فضايي قديم پروژه، سعي کرديم با حداقل تخريب تيغه هاي داخلي و افزودن چند تيغه ي محدود، فضاي جديد را طبق خواسته هاي کارفرما سازماندهي کنيم.

با توجه به اينکه سازه قديم پروژه صرفا ديوار باربر بود، براي حذف دیوارهای ميانی 2 ستون موجود در پروژه در محور ۴، (4b , 4a) با ستون هاي جديد جايگزين و ۳ ستون (3c , 3a , 2a) در اين طبقه اضافه شدند. به منظور تفکيک فضاي عمومی (نشيمن و آشپزخانه) و فضای خصوصی (اتاق خواب ها و حمام) پلان پروژه در 2 بخش شرق و غرب تعريف شد. در نتيجه اتاق خواب موجود در قسمت غربي تخريب و به سمت شرق منتقل شد. آشپزخانه و نشيمن نيز در يک راستا در بخش غربي جانمايی شدند. در ادامه فضای حمام و سرويس بهداشتی نيز که در کنار حياط تعبيه شده بودند با حذف نورگير مياني که کاملا بی استفاده بود به داخل ساختمان منتقل شدند.

محدوديت مساحت پروژه، اضافه کردن اتاق خواب سوم را با مشکل مواجه مي کرد ! راه حل پروژه، پلکان اي بود که از ميان ساختمان دسترسي به پشت بام را تعريف مي کرد. اصرار کارفرما به حفظ راه دسترسي به بام از داخل بنا، ايده شکل گيري اتاق سوم را شکل داد! با نگه داشتن ترازهاي استراحت پله قديم و تخريب پله ها، يک اتاق خواب در ۳ تراز تعريف شد. فضاي استراحت، فضاي کار و فضاي خواب . اتاقي که در راستاي نام پروژه به رنگ نعنا در آمد.

زيرزمين پروژه پتانسيل ديگری بود که سال ها بی استفاده مانده و حتي دسترسي به آن در طول زمان مسدود شده بود. در بازسازي اين بخش تلاش نموديم با حفظ خصوصيات اوليه بنا (سقف قوسی شکل و ديوارهايي با پايه سنگي) فضايي مطابق با زندگي معاصر براي فرزند پسر خانواده فراهم کنيم. با ايجاد يک گودال باغچه در جلوي زيرزمين که نه تنها نور اين بخش از فضا را تامين مي کند بلکه در امتداد فضای نشيمن مي تواند مورد استفاده قرار بگيرد، اين بخش از يک فضاي بدون نور، به يک سوييت ۴۰ متري که فضاي عمومي و خصوصي مستقل دارد تبديل شد.

نهایتا نمای پروژه که انعکاس دهنده‌ی فضای داخلی پروژه است و در دو حجم مستقل شکل گرفته، با یک پوشش سیمانی که بافت ساده ای دارد پوشانده شد.