در زمینی به مساحت ۵۰۰۰ مترمربع واقع در باغشهر آرین، منطقه کوهسار استان البرز، ویلایی به مساحت ۶۵۰ مترمربع برای یک زوج جوان عاشق مهمانی و معاشرت های دوستانه، در سه طبقه طراحی و ساخته شده است. ما کارمان را با وقت گذرانی با کارفرمایمان شروع کردیم تا با سبک زندگیشان آشنا شویم. این راهی بود که طراحی مان را برای استفاده کننده اش قواره می کرد. در کنار آن تیپولوژی زمین، ضوابط نهادهای ذیربط ، شرایط اقلیمی و دید و منظر خاص پروژه، در شکل دهی طراحی نقشی اساسی داشت.

یکی از اصول مورد نظر ما در طراحی این ویلای خارج شهری، ایجاد کیفیت های فضایی است که تجربه کننده فضا را به گردش در آن ترغیب کرده و لایه های معنایی مختلف را به واسطه پویایی عناصر فضایی در ذهن او حک کند. این لایه های معنایی و وسوسه حرکت در فضا، حاصل رابطه ای بازخوردی بین کالبد و شرایط نوری-محیطی است که به دقت طراحی شده اند و در تعامل با یکدیگر عمل می کنند؛ از جمله رقص نور بر سطوح داخلی خانه به واسطه شکل خاص لوورها و جهت قرارگیری آنها یا شکل و امتداد قرارگیری پنجره ها و نورگیرها همه از جمله عواملی است که کالبد را در نسبت با اقلیم معنا می بخشد. این تعاملات پویا سبب می شود تجربه ساکنان هم در سطح عملکردهای زیبایی شناختی و هم در سطح عملکردهای انضمامی و رفاهی، ارتقا یافته و تحت تاثیر قرار گیرد.

بنا به خواسته کارفرما مبنی بر کنترل دید و دسترسی به محوطه استخر و در کنار آن بهره گیری حداکثری از منظره جنوبی سایت و نور خورشید، ما شکل L برای ساختمان انتخاب کردیم تا محوطه استخر به ساختمان، محاط شده و اشراف آن کاهش یابد و نیز دسترسی به آن تنها از طریق خود ساختمان مقدور باشد. این انتخاب، کمک کرد محدوده فعال ساختمان گسترش یافته و فضاهایی مابین فضاهای بیرونی و درونی، دور محوطه استخر شکل بگیرند. تبدیل مفصل این حجم L شکل به یک ایوان، نقطه قوت آن فضاهای مابین است؛ پاتوقی چهار فصل برای مهمانان که ارتباط فیزیکی و دیداری مناسبی با فضاهای عمومی خانه دارد. این فضاهای عمومی بواسطه پلکان هایی در سراسر این حجم به هم متصل شده اند تا نه تنها به لحاظ بصری، بلکه به صورت فیزیکی به هم متصل شده و یک فضای یکپارچه را برای لذت بردن از اوقات فراغت آخر هفته بسازند.

دیتیل های طراحی و اجرایی راه پله ها برای ما حائز اهمیت بود. تنوع در شکل این پله ها تجربه های متفاوتی را از بالا رفتن و پایین آمدن ایجاد می کند؛ در واقع به راه پله صرفا به عنوان متصل کننده دو فضای عمودی نگاه نکردیم بلکه کیفیتهای متنوعی برای تجربه فضایی بوجود آوردیم. برای کاهش سروصدای مهمانی ها، کارفرما می خواست یک سالن مهمانی در زیرزمین داشته باشد اما ما نمی خواستیم که مهمانان حس وارد شدن به یک زیرزمین را داشته باشند؛ در واقع دعوت کنندگی این فضا برایمان مهم بود. لذا با ایجاد یک پلتفرم سکو پله، هم دسترسی مجزا به سالن را تعریف کرده و هم فضایی دعوت کننده بوجود آوردیم. در نهایت هم تلاش شد تا پروژه به جای لوکس بودن، خانه ای صمیمی با هزینه متوسط باشد و با انتخاب های معمارانه صحیح و  طراحی دیتیلهای خاص به مصالح معمول، غنا ببخشیم.